مصرف بالینی سیلدنافیل ( ویاگرا ) در سگ ها

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 9,083

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_075

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

سیلدنافیل ( ویاگرا ) آگونیست گیرنده ها ی کولینرژیک میباشدودرانسان در مردها برا ی درمان ارکتایل د یس فانکشن یا اختلال نعوظ مصرف میشود . این دارو اثر وازواکتیو استیل کولین را تشدید کرده و باعث افزایش جریان خون به کورپوس کاورنوزوم آلت و نعوظ در هنگام تحر یک جنسی میشود . سیلدنافیل مهارکننده آنزیم فسفودی استراز تا یپ 5 میباشد . و باعث وازودیلاسیون میشود . این دارو در سگ ها برا ی درمان افزا یش فشار خون ریوی ( پولموناری آرتر یال ها یپرتنشن ) مصرف می شود . این دارو در سگها بصورت خوراکی به میزان 0,3 تا 3 میلی گرم در کیلو گرم هر 6 تا 8 ساعت تجو یز میشود و در سگها یی که افت فشارخون ( هایپوتنشن ) ، نارسا یی کبد ی، نارسا یی کلیوی و بیماریها ی هموراژ یک دارند نباید مصرف شود . عوارض جانبی مهم دارو استفراغ ، سرگیجه و افزا یش فشار داخل چشمی میباشند . داروها ی سایمتیدین، سیزاپراید، ار یترومایسین، کتوکون ازول و ا یتراکونازول غلظت پلاسما یی سیلدنافیل را افزا یش میدهند . مصرف همزمان نیترات ها ( مانند نیتروگلیسرین ) با سیلدنافیل منجر به افت فشار خون شد ید ( هایپوتنشن ) و تاکیکارد ی رفلکسی میشود

نویسندگان

بابک رضوانجو

دارای بورد تخصصی فارماکولوژی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد