بررسی آلودگی های انگلی روباه (Vulpes vulpes) در ایران

هدف از بررسی حاضر شناسایی آلودگیهای انگلی کرمی خارجی 39 قلاده روباه قرمز (شسبچپیفشسبچپ(9 در سه اقلیم متفاوت در ایران بود. منطقه شامل استانهای: گیلان، گلستان مازندران، منطقه :2 اصفهان، آذربایجانشرقی، آذربایجانغربی، اردبیل، مرکزی، خراسان منطقه :3 خوزستان هرمزگان بود. بعد از شکار هر حیوان ابتدا انگل های خارجی جدا شد سپس اندامهای داخلی شامل لوله گوارش، کبد، کلیه، قلب، ریه محوطه شکمی از نظر آلودگیهای کرمی آزمایش گردید. انگل های جدا شده با حفظ شماره مربوط جهت تشخیص در حد جنس گونه نگهداری شدند. نوع درصد آلودگی بر حسب مناطق تحت بررسی به شرح زیر میباشد:منطقه :1 مزوسستوییدس لینه آتوس 43/2) درصد)، جویوکسیلا پاسکوالی 10/8) درصد)، اونیکولا کانیس 10/8) درصد)،کتنوسفالیدس کانیس 32/4) درصد) پولکس ایریتانس 10/8) درصد). منطقه :2 مزوسستوییدس لینهآتوس 59/5) درصد)، تنیا هیداتیژنا5/4) درصد)، دیپیلیدیوم کانینوم 8/1) درصد)، دیپلوپیلیدیوم نولری 8/1) درصد)، انکیلوستوما کانینوم 5/4) درصد)، اونسیناریا استنوسفالا 8/1) درصد)، دیروفیلاریا ایمیتیس 8/1) درصد)، توکسوکارا کانیس 10/8) درصد)، اونیکولا کانیس 5/4) درصد)،ایکسودس ریسینوس 5/4) درصد)، ریپیسفالوس 2/7) درصد)، کتنوسفالیدس کانیس 8/1) درصد)، پولکس ایریتانس 2/7) درصد) وهمافیزالیس 5/4) درصد). منطقه :3 مزوسستوییدس لینهآتوس 67/5) درصد) توکسوکارا کانیس 32/4) درصد). با توجه به عادت پذیری زیاد روباه به مناطق شرایط مختلف جغرافیایی، حضور نسبتا گسترده آن، در رفت آمد بودن در حیات اهل وحش تماس غیر مستقیم با جمعیتهای انسانی باید در مورد آلودگیهای انگلی این حیوان از هر دو بعد بهداشت جوامع انسانی تاثیر بر سلامتی حیوان مطالعات کامل تری صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، انگل ، روباه ، ایران