نقش حمل ونقل و لجستیک درمدیریت بحران

بررسی امارسوانح و بلایا درایران طی سالهای 1349تا 1382 براساس تعدادوقوع آنها نشان میدهد که بحرانهای طبیعی ازنوع زیستی باتنها 3باروقوع کمترین سهم درحدود 1 درصد وبحرانهای طبیعی ازنوع زمین شناختی با88بااروقوع درطی این سالها درحدود 33درصد بیشترین سهم را به خود اختصاص داده اند همچنین بررسی امارمیزان تلفات انسانی افرادتحت تاثیر و خسارات مالی ناشی ازسوانح و بلایای طبیعی نشان میدهد که ازنظر تعدادکشته شدگان زلزله بیشترین سهم را به خود اختصاص میدهد همچنین درخصوص خسارت مالی تاثیر زلزله پررنگ تر بوده و بیشترین سهم درتلفات انسانی و منابع مالی را به خود اختصاص میدهد حال آنکه نباید دراین میان ازخسارات عظیم مالی سیل غافل بود بنابراین می توان گفت سوانح و بلایای طبیعی عمده درایران ازنظر میزان خسارت وارده برمنابع انسانی و مالی کشور عبارتنداززلزله سیل میزان تاثیر بحرانهای انسان ساخت برمنابع انسانی کشور نشان میدهد که حوادث صنعتی ازدیدگاه تلفات انسانی کمترین سهم را دارند حال آنکه سوانح حاصل ازحمل و نقل ازدیدگاه کشته شدگان و تعدادافراد تحت تاثیر بیشترین تلفات را به خود اختصاص میدهد دراین مقاله به نقش حمل و نقل ونتایج آن درزمان بحران اشاره م ینماییم و درپایان به اقدامات لازم درجهت مدیریت حمل و نقل درآن زمان می پردازیم

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، بحران ، سوانح