شسوراخکاری اصطکاکی فلز مس، تعیین و بررسی تاثیر پارامترهای ورودی وفیکسچر عایق بر نیروی محوری وارد بر ابزار

فرآیند سوراخکاری اصطکاکی یکی از فرآیندهای ماشینکاری خشک است که در آن از حرارت ایجاد شده در اثر اصطکاک بین ابزار و قطعه کار به منظور سوراخکاری قطعه کار استفاده میگردد. یکیاز پارامترهای موثر در نیروی مصرفی دستگاه، نیروی محوری وارد بر ابزار است. در این مطالعه، به منظور حداقل ساختن نیروی محوری وارد بر ابزار، از یک فیکسچر عایق حرارت برای اجرای فرایندسوراخکاری اصطکاکی استفاده شد و پارامترهای موثر بر نیروی محوری وارد بر ابزار شناسایی و مقادیر مناسب هرکدام تعیین شدند. روند تغییر نیروی محوری وارد بر ابزار و ترتیب اثر بخشی پارامترهایورودی به روی میانگین نیروی محوری مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات انجام شده نشان داد که ماکزیمم نیروی محوری وارد بر ابزار در هنگام اجرای فرآیند سوراخکاری اصطکاکی در فیکسچر چوبی،1 میلی متر از ابزار به داخل قطعه کار صورت میگیرد. علاوه بر این، اثربخش / پس از پیشروی حدود 5 ترین و کم اثرترین پارامتر به روی میانگین نیروی محوری وارد بر ابزار به ترتیب زاویه اصطکاکی وزاویه مرکزی میباشند. منحنی تاثیرات پارامترها نشان داد که با افزایش زاویه اصطکاکی و زاویه مرکزی، میانگین نیروی محوری وارد بر ابزار روند صعودی را طی میکند. نمودارها حاکی از این مطلب بودند که، زمانی میانگین نیروی محوری حداقل میگردد که از ابزاری با زاویه مرکزی 90 درجه، زاویه اصطکاکی 30 درجه، نسبت ناحیه تماس اصطکاکی % 50 ، نرخ پیشروی 63 میلی متر بر دقیقه و سرعت اسپیندل 2000 دور بر دقیقه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

سوراخکاری اصطکاکی ، زاویه اصطکاکی ، زاویه مرکزی ، نسبت ناحیه تماس اصطکاکی ، نرخ پیشروی