تاثیر اتمسفر محیط سنتز و پیش گرمایش بر تهیه نانوکامپوزیتZrB2-ZrC به روش سنتز احتراقی فعال شده مکانیکی

سنتز احتراقی خود گستر فعال شده به روش مکانیکی از جمله روشهای نوینی که در دهه های اخیر برای سنتزترکیبات و کامپوزیت های مواد پیشرفته مهندسی بطور روز افزون مورد کاربرد قرارگرفته است، از اینرو تهیهکامپوزیت های سرامیکی تقویت شده به کمک فاز دوم به دلیل خواص حرارتی، سایشی، خوردگی، شیمیایی، مکانیکی و الکتریکی منحصر بفردشان به کمک این روش همواره در صنایع مختلف مورد توجه قرارداشته است. در پژوهش حاضر تاثیر نوع و فشار اتمسفر محیط احتراق به همراه تاثیر پیش گرمایش، بر ویژگی های سنتز و ساختار کامپوزیت متشکل از زیرکنیم دی بوراید تقویت شده با کاربید زیرکنیم مورد بررسی قرارگرفت. پودر مواد اولیه مطابق با معادله شیمیایی2ZrO2+B2O3+C+7Mg=ZrB2+ZrC+7Mgo با رعایت نسبت های استوکیومتری مخلوط شدند و به کمک آسیاب مکانیکی برای مدت ده ساعت فعال گردید. سپس تاثیر نوع و محیط های انجام فرآیند سنتز شامل استفاده از محیط های خلاء نسبی، فشار اتمسفری و فشارهای بالاتر از فشار اتمسفری و همچنین پیش گرم نمودن نمونه بر روی واکنش احتراقی، فازهای سنتز شده و ساختار بوجود آمده مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه نمونه های سنتز شده توسط آنالیزهایSEM و XRDتحت بررسی های فازی و ریزساختاری قرارگرفتند. بررسی الگوهایXRDنشان داد که با تغییر محیط احتراق از خلاء به گاز آرگون با فشار بالا، فرآیند سنتز از کنترل بیشتری برخوردار بوده که به پیرو آن فازهای دلخواه در هر دوگروه از نمونه های پیش گرم شده و پیش گرم نشده سنتز شدند ولی به لحاظ ساختاری فقط نمونه مربوط به گروه پیش گرم شده بصورت نانوکامپوزیت سنتز شد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت/MASHS/دی بوراید زیرکنیم ، کاربید زیرکنیم ، پیش گرمایش ، اتمسفر