مدلسازی مکانی تغییرات ویژگیهای کیفی آب زیرزمینی طی دوره زمانی 1385 تا 1388 با کاربرد زمین آمار (منطقه مورد مطالعه: دشت تهران-کرج)

تهیه نقشههای بهنگام تغییرات پارامترهای کیفی آبهای زیرزمینی، گامی مهم در مدیریت و بهرهبرداری صحیح از این منابع میباشد.انتخاب و دقت روشهای مناسب پهنهبندی و تهیه نقشه تغییرات ویژگیهای این منابع بستگی به شرایط و وجود آمار واطلاعات در منطقه دارد.هدف از انجام تحقیق حاضر ارزیابی روشهای زمینآماری در تهیه نقشه ویژگیهای کیفی، بررسی وضعیت منابع آب زیرزمینی دشت تهران- کرج طی دوره زمانی 1385 تا 1388 و پهنهبندی آنها جهت مصارف شرب میباشد. بدینمنظور از روشهای سری زمین آماری کریجینگ ساده، معمولی، گسسته، جهانی و کوکریجینگ (استفاده از متغیر کمکی) جهتبرآورد مکانی متغیرهای کل جامدات محلول، هدایت الکتریکی، یون نیترات و سدیم استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی روش- های درونیابی حکایت از برتری نسبی روش کوکریجینگ و بکارگیری متغیر کمکی دارد.لذا درونیابی متغیرها براساسبراساس شاخصRMSE انجامشد. مطابق نتایج بیشترین تجمع غلظت متغیرهای مورد بررسی در بخشهای شرق و جنوب شرقی شناسایی شد که طی دوره زمانی 1385 تا 1388 این تجمع به بخش شمال غربی دشت نیز کشیده شده است. در ادامه پهنهبندی سطح دشت براساس استانداردهای آب آشامیدنی به سه طبقه مطلوب، مجاز و نامطلوب به تفکیک هر متغیر انجام گردید.