ارزیابی اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست در بستر کشت گلدانی روی خصوصیات رشدی و گلدهی سه گونه شمعدانی(Pelargonium)

کاربرد کودهای آلی در تولید گیاهان زینتی در یک نظام کشاورزی پایدار با هدف حذف یا کاهش قابل ملاحظه در مصرف نهاده های شیمیایی به منظور دستیابی به افزایش کیفیت و پایداری عملکرد گیاهان زینتی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. شمعدانی Pelargonium گونه ای از خانواده Geraniaceaeاز گیاهان خانگی محبوب در سراسر دنیا بوده که به عنوان گل های گلدانی و باغچه پرورش داده می شوند. به همین منظور اثر غلظت های مختلف ورمی کمپوست (در پنج سطح شامل: صفر و25و50و75و 100 درصد) روی صفات رشدی و گلدهی سه گونه شمعدانیP. peltatum ،Pelargonium grandiflorumو P. zonal به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در شرایط گلخانه و به صورت گلدان صورت گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که میزان ورمی کمپوست تاثیر معنی داری در سطح احتمال یک درصد روی ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ، طول برگ، طول ریشه، وزن خشک ساقه، وزن تر ساقه، وزن ترریشه و درصد ازت برگ و همچنین در سطح احتمال 5 درصد روی میزان افت بستر و وزن خشک ریشه داشت. میزان ورمی کمپوست روی صفات جرم مخصوص حقیقی و جرم مخصوص ظاهری معنی دار نبود. اثر گونه روی درصد ازت برگ در سطح احتمال یک درصد و روی طول ریشه و وزن تر ساقه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشانداد که اثر متقابل میزان ورمی کمپوست در گونه روی تمامی صفات بی معنی می باشد. نتایج در کل نشان می دهد که تیمار کودی 50 درصد ورمی کمپوست تاثیر بهتری نسبت به سایر تیمارها روی خصوصیات رشدی و گلدهی گیاه شمعدانی دارد.

کلیدواژه ها:

ورمی کمپوست ، شمعدانی ، صفات رویشی و گلدهی