توجیه کاربرد پمپهای شناور و بررسی میزان نقش آن در بهینه سازی الگوی مصرف (مطالعه موردی: چاه های باغات شهرستان ساری)

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 640

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TIAU01_522

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

در بخش کشاورزی، شدت انرژی در هر مرحله به معنای ارزش افزوده در آن مرحله است. انرژی مورد نیاز دربخش کشاورزی از مهمترین نهادهها در جهت تولیدات است. در این مطالعه، انرژی مصرف شده در چاههایباغات مرکبات شهرستان ساری مورد بررسی قرار گرفت و برای بهینه کردن مصرف انرژی و کاهش مصرف آن بهترین سیستم پمپاژ جهت استحصال آب پیشنهاد شد. در حدود نیمی از باغات مرکبات شهرستان ساری بدلیلوجود رودخان هها در مجاورت آن فاقد چاه می باشند و برای آبیاری خود آب را از چاه استحصال و تامین نمی کنند. عمق چا ههای مورد مطالعه بین 25 تا 80 متر و تعداد چا ههای مورد مطالعه 15 حلقه بوده است.نمونه برداری بگونه ای انجام گرفت که روستاهای مختلف شهرستان ساری از نقاط مختلف این شهرستان در نتایج بدست آمده دخیل باشند. در این مطالعه انرژی برق و سوخت مصرفی در دو نوع پمپ شناور و شفت و غلاف اندازهگیری شد. برآیند نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استفاده از پمپهای شناور مؤثر بوده است. اگر در این روستا، از الکتروپمپهای شناور به جای پمپهای شفت و غلاف استفاده شود، حدود 38 درصد یا در حدود 252 کیلووات صرفهجویی در مصرف برق خواهیم داشت و اگر از الکتروپمپهای با اندازهی متناسب با دبی مجوز استفاده شود، 48 درصد صرفه جویی خواهیم داشت. همچنین اگر این تصمیم گیری را به کل کشور تعمیم دهیم، بیش از 209 مگاوات در برق کشور صرفه جویی خواهیم داشت

نویسندگان

ر لقمانپورزرینی

دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، گروه مهندسی ماشین های کشاورزی

ا اکرم

دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، گروه مهندسی ماشین های کشاورزی

ر علیمردانی

دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، گروه مهندسی ماشین های کشاورزی

ر طباطبایی کلور

دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشکده مهندسی زراعی، گروه مهندسی مکانیک ماشین های کشاورزی