بررسی کیفیت هوای شهر اهواز از نظر میزان گرد و غبار و غلظت NO2 بر اساس استاندارد NAAQS

هر سال میلیون ها تن از گاز NO2 در اثر فعالیت هاای انسانی به ویژه مصرف سوخت های فسیلی تولید می شود. در غلظت های بالا این گاز باعث ایجاد مه دود شده و میدان دید را به شدت کاهش میدهد. بر اثر این کاهش دید حمل و نقل زمینی و هوایی با اشکالاتی روبرو گردید. به علاوه اثرات روانی کاهش میدان دید در یک منطقه که ساکنان آن از تماشای زیبایی های طبیعی محروم می شوند قابل ملاحظه است. پژوهش انجام شده در زمینه بررسی هوای اهواز بر اساس معیار PM10 و NO2 برای بررسی کیفیت هوای اهواز بر اساس استاندارد NAAQS می باشد. بدین منظور مقادیر این آلاینده ها از 4 ایستگاه در شهر اهواز گرفته شد و روند تغییرات روزانه و ماهانه ی ان ها مورد بررسی قرار گرفت و شرایط کیفی هوا بر اساس داده های بدست آمده آنالیز شد. در مقایسه ای که با استاندارد NAAQS صورت گر فت حد مجاز سالیانه ی آلاینده ی NO2 کمتر از استاندارد مورد نظر بود و حد مجاز سالیانه ی آلاینده ی PM10 بیشتر از استاندارد بود. به منظور بررسی تاثیر احتمالی گرد و غبار بر کاهش یا افزایش غلظت NO2 در منطقه از آزمون همبستگی پیرسن بین داده های روزانه ی این دو پارامتر استفاده شد که نتیجه نشان داد این دو متغیر هیچ تاثیر معناداری بر هم ندارد و ایجاد گرد و غبار در منطقه بر فعالیت های صنعتی مردم تاثیری نداشته است.

کلیدواژه ها:

کیفیت هوا ، اکسید نیتروژن ، گرد و غبار ، همبستگی متغیرها