نقش مدیریت دانش بر اثربخشی و کسب مزیت رقابتی درسازمان ها

عمده ترین عامل ابهام و پیچیدگی کار مدیران و کارکنان دانشی در پیش بینی راهبردها و جهت گیری های کلان پیشرفت و توسعه در سازمان ها، سرعت و رشد انفجاری " دانش بشر " است؛ ازاین رو، سازمان ها در پی شناسایی توانمندسازها، سنجش و بسترسازی برای ایجاد مدیریت دانش هستند تا به موقع از منابع دانشی خود و محیط پیرامون در جهت افزایش اثربخشی سازمانی و کسب مزیت رقابتی در بازار بهره برداری کنند. در این مقاله به نقش مدیریت دانش و پیادسازی آن در سازمان ها، ادارت و کلیه مؤسسات در صنایع گوناگون پرداخته شده و اثرات احتمالی این متغیر بر اثربخشی و کسب مزیت رقابتی در بازار مورد بررسی قرار گرفته است. چنانکه می دانیم امروزه سرعت تغییر در خدمات و کالاها و همچنین جهانی شدن اقتصاد تاثیر خود را به گونه ای در تمامی بنگاه ها نمایان کرده که نتایج و بازدهی سازمان ها تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته است . رشداطلاعات و دانش بسیار سریع و فزاینده شده که در نتیجه دیدگاهی برای توسعه فرآیندها بر پایه توسعه مدیریت دانش سازمانی در ارتباط با فرآیندهای شغلی بروز کرده است . در این دیدگاه، بخش عظیمی از تغییر فرآیندهای شغلی از طریق تغییرات مدیریت دانش فرآیندهای کاری و محیط آن پدید آمده است . دراین مقاله ضمن معرفی مدیریت دانش و نقش آن در پدیداری اثربخشی و کسب مزیت رقابتی، ابتدا به تعاریف و مقایسه این مباحث پرداخته شده و براساس فرآیندهای مدیریت دانش به آثار آن بر اثربخشی و کسب مزیت رقابتی در سازمان ها و بنگاه ها پرداخته شده است و در انتهای تحقیق نیز نتایج و پیشنهاداتی حاصل از مقایسه دیدگاه های موجود، ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، اثربخشی ، کارایی ، مزیت رقابتی