تسامح قانونگذار با اشخاص در معافیت از هزینه دادرسی

آیین دادرسی فرایندی است که توسط آن اشخاص نسبت به ایفای حق خود، اقدام می نمایند، بنابراین روح عدالت پروری آیین دادرسی مبتنی بر این امر است که همگان در شرایط مساوی حق رجوع به محکمه را داشته باشند. از طرفی تسلیم دادخواست و آغاز فرایند دادرسی بدون پرداخت هزینه امکان پذیر نبوده و این امردر تمام نظام های حقوقی مراعات می گردد. پرداخت هزینه های دادرسی بر مبنای دو مدل آمریکایی و انگلیسی پایه گذاری شده است در مدل آمریکایی هریک از طرفین ملزم به پرداخت هزینه دادرسی می باشند و در مدل انگلیسی که کشور ایران نیز از آن تبعیت می نماید، خواهان ملزم به پرداخت هزینه دادرسی است با این تفاوت که او می تواند در دادخواست خویش به دادگاه، پرداخت هزینه دادرسی را در صورت پیروزی در محاکمه از طرف مقابل بخواهد از سوی دیگر وجود هزینه های دادرسی می تواند مانعی در جهت عدم طرح دعاوی در محاکم محسوب شده و اشخاص به جهت معسر بودن توانایی پرداخت آن را نداشته باشد، که در این خصوص قانونگذار با رویکردی تسامح گرایانه، و استفاده از قاعده اعسار، نسبت به این دسته از اشخاص، با دیده مدار نگریسته و آنها را راستای برقراری عدالت از پرداخت هزینه دادرسی، معاف می نماید مقاله حاضر بر آن است که تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی موضوع اعسار و معافیت از پرداخت هزینه دادرسی را به عنوان رویکردی تسامح گرایانه از سوی قانوگذار مورد بحث و بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

تسامح ، هزینه دادرسی ، اعسار ، معاضدت