تحلیلی بر توسعه گردشگر فرهنگی در بافت های تاریخی

امروزه گردشگری را به عنوان یکی از مهمترین صنایع توسعه پایدار در هر جامعه ای باید دانست، که از تحرک بالایی در تغییرات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، شهری و محیطی برخور دار است، تمرکز بر جنبه های مختلف صنعت گردشگری، همراه با برنامه ریزی های مدیریت محلی و ملی هرجامعه ای نقش بسیار با اهمیتی در فرایندهای بین المللی و ملی هر جامعه ای می تواند ایفاء کند. در این میان بافت های تاریخی به دلیل برخورداری از ویژگی های فرهنگی و تاریخی و آثار هنری، دارای ظرفیتی بالقوه در جذب گردشگران از نقاط مختلف است. در این پژوهش، سعی بر آنست تا با کاربست شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات مبتنی بر شیوه ی کتابخانه - ای، اسنادی به بررسی نقش بافت های تاریخی در توسعه گردشگر فرهنگی بپردازیم.یافته حاکی از آن است که بافت های تاریخی همچون متنی فرهنگی نشان دهنده تاریخ، فرهنگ، اعتقادات، آداب و رسوم و بیانگر شیوه زندگی دارای پتانسیل بالایی جهت جذب گردشگر هستند. بنابراین شناسایی و معرفی قابلیت های گردشگری و بررسی و طبقه بندی کمبودها، مشکلات، و پیشنهاد راهکارهای مناسب می تواند جهت توسعه گردشگری در بافت های تاریخی به کار آید.رویکرد گردشگری فرهنگی می تواند به نوبه خود ابزار موثری در احیای بافت های تاریخی محسوب شود .

کلیدواژه ها:

گردشگر ، گردشگر فرهنگی ، توریسم ، بافت های تاریخی