توسعه گردشگری ادبی در شهر شیراز به عنوان یک مقصد گردشگری ادبی

کشورهای مختلف با استفاده از نام و نشان مشاهیر، شعرا و داستان نویسان خود و با بهره بردن از شهر ، دیار و کاشانه آنها در صدد طراحی گردشگری به نام گردشگری ادبی بر آمده اند ; شاخه ای از گردشگری که جای آن در حوزه گردشگری ایران با وجود ادبیات غنی و فرهنگ کهن ایران خالی است. درکشورهای توسعه یافته ، 'گردشگری ادبی' ظرفیت خوبی را برای جذب گردشگر ادبی بوجود آورده است.در ایران می توانیم به بهانه روز بزرگداشت مشاهیری همچون 'حافظ'، 'سعدی' ، 'فردوسی'، ' عطار ' و 'شهریار'در صدد رونق و توسعه این نوع گردشگری برآییم ولی به دلیل نبود حمایت ها و عدم همکاری دستگاه های ذیربط، 'گردشگری ادبی' جایی برای رشد پیدا نکرده است. گردشگران ادبی که معمولا از خوانندگان و علاقمندان به آثار این شاعران و هنرمندان هستند با سفر به این محله ها، میخواهند که از نزدیک با محل تولد و محیط زندگی کودکی، مکانهایی که الهام بخش شعرها و آثار و نوشته های آنها بوده، آشنا شوند. گاهی هم گردشگران ادبی، برای ادای احترام به جایگاه ادبی آنها، به آرامگاه و محله های یاد بود این هنرمندا ن سفر میکنند . گردشگران ادبی معمولا افرادی فرهنگی و هنر دوست و تحصیلکرده میباشند، و در مقایسه با انواع دیگر گردشگری، تاثیرات منفی کمتری بر روی فرهنگ و آداب و رسوم جامعه میزبان میگذارند . گردشگریادبی، علاوه بر تاثیرات مادی که بر اقتصاد محلی می گذارد، نقش بسزایی در شناساندن و حفظ آثار ادبی یک قوم و ملت داردکه این آثار ادبی جزئی از میراث فرهنگی غیر ملموس و هویت آن ملت محسوب می شوند. در این میان شهر شیراز از لحاظ پتانسیل گردشگری و جذب گردشگر از مهمترین شهرهای ایران است و از لحاظ طبیعت گردی، فرهنگی، آثار باستانی و اماکن زیارتی کم نظیر است که میتوان با ترکیب مناسب این جاذبه ها و میراث ادبی این شهر، شیراز را به عنوان یک مقصد گردشگری ادبی، در جهان معرفی کرد

کلیدواژه ها:

گردشگری ادبی ، شیراز