حمل و نقل هوایی و توسعه گردشگری فرهنگی

صنعت حمل و نقل هوایی یکی از عمده ترین عناصر تشکیل دهنده صنعت گردشگری است که بخشی از هزینه های گردشگران را به خود اختصاص می دهد و در برنامه ریزهای مربوط به توسعه گردشگری توجه به این بخش و ظرفیت های حال و آتی آن از اهمیت ویژه ای برخورداراست.البته به طور متقابل نیز می توان اذعان کرد که توسعه و گسترش گردشگری از عوامل تعیین کننده در توسعه امکانات حمل و نقل است.به منظور تحلیل موضوع فوق در این مقاله با استفاده از داده های :حجم مسافرین هوایی ورودی و خروجی ماهیانه فرودگاه سیرازاز شهرهای که طی سال 1390- 1390 دارای پرواز برنامه ای بوده اند( یادان،اهواز،اصفهان،بوشهر،بندرعباس،تهران،مشهد ،کیش) ،تعداد گردشگران وارد شده به هتل ها و مهمانخانه های استان فارس طی سال های فوق ، رتبه بندی استان های کشور بر اساس فعالیت های اقتصادی ،صنعتی و فاصله بین شیراز و شهرهای فوق وبا کاربرد مدل جاذبه ،رگرسیون خطی و نرم افزارSpss به بررسی تاثیر عوامل فوق بر تقاضای سفرهای هوایی به شیراز پرداخته شده است و نتیجه مشخص می کند عامل فاصله بین شیرازو سایر شهرها 12/1% در تقاضای سفرهای هوایی تاثیر داشته است .همچنین طی سال های فوق مهمترین عاملی که( بین عوامل اقتصادی،صنعتی ، گردشگری و...) بر تقاضای سفرهای هوایی به شیرازتاثیرداشته است فعالیت های گردشگری است

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوایی ، گردشگری فرهنگی ، مدل جاذبه ، مدل رگرسیون خطی