نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی شهرستان کامیاران(مطالعه موردی: روستای گاوشان)

توسعه ی پایدار روستایی فرایندی چند بعدی است که موضوع آن بهبود و ارتقای کیفیت زندگی اقشار آسیب پذیر روستایی است. درحال حاضر اقتصاد گردشگری به یکی از ارکان اصلی تجاری جهان تبدیل شده است. علاوه براین بسیاری از سیاستگزاران و برنامهریزان توسعه، از این صنعت به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد میکنند. یکی از ابعاد این توسعه که میتواند تاثیری همه جانبه بر زندگی مردم روستایی داشته باشد، بسط و گسترش گردشگری روستایی است. گردشگری روستایی از طریق نفوذ و تاثیر بر کلیه جوانب زندگی روستایی، آنها را چه از نظر اقتصادی و چه از نظر فرهنگی- اجتماعی به رشد میرساند و راهبرد نوینی پیشروی برنامهریزان و تصمیمگیران مرتبط میگذارد، که برای توسعه پایدار و کاهش محرومیت مناطق میتواند موثر باشد. میتوان گردشگری را به عنوان سیاست و ابزاری برای توسعه روستایی پایدار قلمداد کرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش و اثرات گردشگری در توسعه روستای گاوشان در شهرستان کامیاران می- باشد. روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی است، و گردآوری دادهها به صورت اسنادی- کتابخانهای، و همچنین ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماری تحقیق، ساکنان روستای گاوشان میباشد. برای تحلیل دادهها از نرم افزارSpssاستفاده نمودهایم. نتایج تحقیق نشان میدهد که تاثیرات گردشگری در توسعه روستایی عبارتند از: باعث تنوع بخشی به منابع درآمدی ساکنین روستا، همچنین ایجاد فرصت و زمینه اشتغالزایی ساکنان روستا، افزایش سواد، بهداشت فردی و عمومی، افزایش تعامل با نواحی هم جوار و کاهش مهاجرت. در زمینه زیست محیطی نیز ورود گردشگران به نابودی گونه های گیاهی و جانوری، افزایش آلودگی و تخریب محیط زیست منجر شده است. بنابراین، با برنامهریزی اصولی و تلاش برای استفاده بهینه از ورود گردشگران، میتوان وضعیت اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی روستاهای منطقه را بهبود بخشید

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، روستای گاوشان ، کامیاران