تحلیلی بر توسعه گردشگری مذهبی روستاهای شهرستان مشهد

گردشگری مذهبی یکی از اشکال عمده گردشگری است که شامل دیدار از اماکن مذهبی و انجام فرایض دینی و مذهبی است.در ایران اماکن مقدس و بقاع متبرکه بسیاری وجود دارند که برخی آنها در نقاط روستایی واقع شده اند و مورد احترام ساکنان هستند. این اماکن به مثابه کانونهای زیارتی، در سطح محلى و ناحیه اى گردشگر مى پذیرند و در نتیجه به کمک این اماکن و با برنامه ریزى، سرمایه گذارى و ایجاد زیرساخت هاى لازم مى توان باعث توسعه گردشگری مذهبی شد. هر مکان و فضای جغرافیایی به منظور رشد و تعالی به برنامه ریزى توسعه نیاز دارد بقاع متبرکه موجود در روستاهای شهرستان مشهد خارج از این مقوله نبوده و با توجه به اهمیت مذهبی که دارند، نیاز مبرمى به برنامه ریزى توسعه دارند . روش تحقیق بکار گرفته شده توصیفی - تحلیلی است و جامعه آماری تحقیق با توجه به محدوده مورد مطالعه شامل 11 بقعه از 14 بقعه که در روستاهای شهرستان واقع شده اند . جمع آوری اطلاعات اسنادی با استفاده از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن و استفاده از اطلاعات اخذ شده از اداره های سازمان اوقاف و امور خیریه خراسان رضوی بوده است، جهت تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده و همچنین برای نمایش توزیع فضایی روستاهای که بقاع متبرکه در آنها واقع اند روی نقشه از نرم افزار GIS استفاده گردیده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که میزان همبستگی بین امکانات بقاع متبرکه با تعداد زائران و درآمد بقاع به ترتیب 0/667 با میزان معناداری 0/015 ، 0/709 با میزان معناداری 0/025 می باشد که معنادار می باشد و قابلیت تعمیم دارد و همچنین رابطه موجود بین تعداد زائران با امکانات بقاع و درآمدشان رابطه ای مستقیم می باشد و چون میزان معناداری بدست آمده از این رابطه که برابر با 0/25 و 0.003 می باشد کمتر از میزان معناداری 0.05 می باشد این رابطه نیز معنادار و قابل تعمیم می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، گردشگری مذهبی ، بقاع متبرکه ، روستا ، شهرستان مشهد