بررسی اثرات گردشگری شهری در توسعه اقتصادی پایدارشهرها

گردشگری شهری موضوع نسبتاً جدیدی از گردشگری است که سابقه آن به کمتر از دو دهه میرسد. منابع گردشگری شهری از سه بخش عمده تشکیل می گردد. عناصر اولیه شامل، مکانهای قابل بازدید مانند آثار تاریخی، خیابانهای تاریخی، بوستانها، فضای سبز، گالری، گنجینه، عناصر ثانویه شامل تاسیسات اقامتی، فروشگاهها و بخش سوم، عناصری هستند که کار راهنمایی و خدمات گردشگری شهری را انجام می دهند. برای جذب گردشگر باید زیر ساختها فراهم شود تا به توان به اهداف توسعه دست یافت. تحقیق حاضر با هدف شناسایی جایگاه و اهمیت گردشگری شهری، بررسی مفاهیم و روند تکاملی آن و فرایندهای مربوط به راهبردهای توسعه اقتصادی پایدار گردشگری شهری و ارزیابی ارتباط بین توسعه شهری و گردشگری و همچنین پیامدها و آثار مثبت و منفی این نوع گردشگری به نگاری در آمده است. فضاهای شهری کامل ترین قرارگاههای انسان را تشکیل می دهند و در بردارنده مراکز اقتصادی، علمی، تفریحی، پزشکی می باشند و همچنین از جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی برخوردارند. مهمترین فضاهایی که در میان مقصدهای گوناگون مورد توجه و بازدید گردشگران قرار می گیرند شهرها هستند به همین جهت می توان گفت شهرها مهترین کانون جذب جهانگردان می باشند. شهرها هر یک با ویژگیهای منحصر به فرد خود و جاذبه های گوناگونی که دارند می توانند با جذب گردشگران در جهت توسعه همه جانبه کمک نمایند. در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و با شناسایی عناصر گردشگری شهری و بررسی نمونه های تعیین کننده توسعه اقتصادی پایدار گردشگری شهری و مطالعه قابلیت و توانهای بالفعل و بالقوه شهرها، در توسعه گردشگری و همچنین مراحل و فرایندهای توسعه اقتصادی پایدار گردشگری در شهرها پرداخته شده است. تحقیق حاضر پس از جمع بندی و نتیجه گیری پیشنهاداتی را به منظور توسعه اقتصادی پایدار گردشگری شهری ارائه نموده است.

کلیدواژه ها:

شهرها ، توسعه اقتصادی ، گردشگری شهری ، گردشگری اقتصادی پایدار شهری