جایگاه اکوتوریسم در آمایش سرزمین با تاکید بر استان گلستان

آمایش سرزمین علمی است با رویکردی فضایی و منطقه ای به منظور شناخت توانمندی های توسعه با در نظر گرفتن قابلیت های مکانی که به عنوان سنگ زیربنای توسعه کشورها محسوب میشودوهدف اساسی ان توزیع فعالیت های اقتصادی ،اجتمایی،جمعیتی و ظرفیت های اشکار و پنهان با توجه به تحولات و دگرگونی زمان و نیازمندیهاست که عمدتا با دیدی دراز مدت و به منظور بهره برداری بهینه از امکانات آن و همچنین هویدا کردن نقش و مسولیت خاص هر منطقه براساس توانمندیها و قابلیت های ان به طور هماهنگ با دیگر مناطق صورت میپذیردکه در این راستا یکی از قابلیت های فضایی مورد بررسی قابلیت های اکوتوریستی هر منطقه است تا با شناسایی آن و در چارچوب پایداری بستری برای توسعه فضایی فراهم آیدکه این مهم از طریق امکان سنجی محصول اکوتوریسم صورت می گیرد. در پژوهش حاضر برای سنجش جایگاه اکوتوریسم در برنامهآمایش سرزمین ،محصول اکوتوریسم در استان گلستان در چارچوب عناصر پنجگانه که عبارتند از جاذبه ها،دسترسی،تاسیسات وتسهیلات زیر بنایی،خدمات مهمان نوازی،عناصر نهادی و سازمانی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده در مدل مولفه های اصلی اولویت بندی گردیدکه بر اساس آن شهرستان گرگان با توجه به سنجش های انجام گرفته در رتبه اول توسعه اکوتوریسم استان قرار گرفته با این وجود این امر به نحوی نشان دهنده عدم توزیع متاسب زیرساختها و خدمات گردشگری در سطح استان می باشد به گونه ای که بیشتر زیرساخت ها در شهرستان گرگان متمرکز شده است و شهرستان هایی مانند رامیان و علی آباد و ... با وجود جاذبه های طبیعی و اکوتوریستی فراوان در رتبه های بعدی قرار می گیرند بنابراین به منظور دستیابی به توسعه منطقه ای در چارچوب آمایش سرزمین نیازمند توزیع متعادل امکانات در سطح استان می باشیم.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، آمایش سرزمین ، امکان سنجی ، استان گلستان