بررسی تقویم گردشگری مناسب براساس شاخصهای بیوکلیمایی به منظور توسعه گردشگری شهرکرمان

شناخت آسایش زیست اقلیمی درمناطق مختلف جغرافیایی میتواند به فرایند برنامه ریزی و توسعه منطقه کمک کند اسایش و سلامتی انسان درمحیط طبیعی رابطه مستقیمی با عناصراقلیمی دارد امروزه اکثرمطالعات و برنامه ریزیهای بیوکلیمایی انسانی اساس و مبنای برنامه ریزیهای شهری عمرانی سکونتگاهی و معمار یو حتی گردشگری می باشد دراین پژوهش شهرکرمان ازنظر شاخصهای اقلیمی بیکر ترجونگو اولگی بااستفاده ازداده های آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کرمان طی سالهای 1390-1359 به مدت 31سال موردارزیابی قرارگرفته است نتایج حاصله ازاین پژوهش نشان داد که شاخصهای بیوکلیمایی مورداستفاده توانایی آشکارسازی دورههای آسایشی و عدم آسایشی کرمان را دارند و باوجود تفاوت های جزئی نمودهای نسبتا همگونی ازاقلیم آسایشی این شهر ارایه میدهند بررسیها نشان داد که کرمان درطول سال باداشتن تنوع بیوکلیمایی ازشرایط گرم تا بسیارخنکی برخوردار است طی فصول زمستان و تابستان ازمحدوده آسایش زیست اقلیمی خارج است وبااغاز فصول بهار و پاییز درماه های گذار ازسرما به گرما فروردین و گرما به سرما آبان اقلیم کرمان به شرایط اسایش انسانی نزدیک میشود درمجموع بهار با شرایط منحصربفرد آسایش انسانی بهترین فصل برای انجام فعالیت های محیی و گردشگری درکرمان است

کلیدواژه ها:

آسایش زیست اقلیمی ، بیکر ، ترجونگ ، اولگی ، کرمان