پژوهشی اجمالی برنقش زن خانواده درروند تصمیم گیری برای مسافرت دربین 218خانواده تبریزی

پژوهش حاضرطی مصاحبه کنترل شده با 218خانوار792 نفرساکن شهرتبریز 80خانواده ازمحله های شرقی 67 خانوار ازمناطق مرکزی و 71خانواده ازغرب و بامبنا قراردادن اخرین مسافرتشان درپی بررسی و جستجوی نقش اعضا خانواده و بویژه زنان و فرزندان درروندتصمیم گیری برای مسافرت است برای این منظور ازدانشجویان رشته خدمات گردشگری دانشگاه علمی کاربردی صنایع دستی خواسته شد که مصاحبه ای با خانواده های اقوام و آشنایان ساکن درمناطق مختلف تبریز خود به عمل آورده با طرح سوالات مشخص درباره اخرین مسافرتشان بویژه نسبت به اینکه پیشنهاد دهنده و تصمیم گیرنده مسافرت کدام یک ازاعضا خانواده بوده تحقیق بعمل آورند مطابق نتایج مورد بررسی 37درصد پیشنهاددهندگان برای مسافرت را زنان تبریزی به خود اختصاص دادند 11درصد فرزندان و سهم مردان 36درصد بود دراین میان حدود 16 درصد تصمیم گیری ها نیز بصورت گروهی و مشترکا صورت گرفته شده است براساس نتایج حاصله درمقایسه بین زنان و مردان پیشنهاد دهنده سفر سطح معناداری کوچکتر از0/05 بود و بنابراین چنین نتیجه گیری شد که بین پیشنهاددهندگی برای مقصد مسافرت و جنسیت رابطه وجود دارد بعبارت دیگر براساس آماره کادو جهت مقایسه فراوانی پیشنهاددهنده سفر و جنسیت افراد زنان بیشتر ازمردان درانتخاب نوع ومکان واحدمسکونی نقش داشتند این نتایج را میتوان با نتایج تحقیقات DEEROP(2005) ، SMITH1979 و دیگران درجوامع آمریکا اروپا و دیگر جوامع مورد مقایسه و بررسی قرارداد بااینکه نتایج بدست امده ازنظر آماری معنادار است اما نظر به اینکه این آما ردرمحدوده یک شهر بوده احتمالا اگردرشهرها مناطق دیگر نیز صورت پذیرد میتواند به نتایج متفاوت هم تکمیل کننده تحقیق موردنظر منجر گردد

کلیدواژه ها:

روانشناسی گردشگری ، تصمیم گیری ، مسافرت ، خانواده ، نقش زن