نقش آموزش و پرورش در امنیت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آسیب های اجتماعی و ناامنی اجتماعی و نقش پیشگیرانه آموزش و پرورش در این مولفه ها است.آسیب های اجتماعی نوعی بدکاری سازمانی اجتماعی است که در همه جوامع کم و بیش یافت می شود و تنها تفاوت در شدت وضعف و میزان آن است. آسیب های اجتماعی دارای پیامدهای متفاوتی می باشند که از جمله آنها می توان به ایج د ناامنی فرد ی و اجتماعی اشاره کرد. همچنین روشهای مواجهه با آسیب های اجتماعی و تقویت امنیت شامل دو نوع برخورد است که یکی از آنها کیفری و واکنشی ودیگری غیر کیفری و پیشگیرانه است. که برخورد پیشگیرانه دارای مزایای بیشتری است. نهاد آموزش و پرورش ازنهاد های تاثیر گذار در پیشگیری از بروز آسیب های اجتماعی و تقویت امنیت اجتماعی است. آموزش و پرورش نقش پیشگیرانه خ ودرا در سه محور کلی از راهکارها انجام می رساند، اولی، مبارزه با بی سوادی و ترغیب افراد به اتمام دوره تحصیلات متوسطه دومی،استفاده کارآمد نهاد آموزش و پرورش از نقش جامعه پذیری دانش آموزان و سومی، آموزش مهارتهای زندگی در پایهه ا ی تحصیلیدوره های تعلیمات عمومی. نتیجه گیری می شود که در پیشگیری از آسیب های اجتماعی و تقویت امنیت اجتماعی باید توجه و یژه ای به نهاد آموزش و پرورش داشت و با انجام طرح ها و برنامه های علمی مدون علاوه بر داشتن جامعه امن از صرف هزینه های بسیار زیاد برای امور قضایی و کیفری مجرمین در جامعه صرفه جویی نمود

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، امنیت اجتماعی در آموزش و پرورش ، آموزش و پرورش ، امنیت اجتماعی در جوامع