تاثیر برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر امید و باورهای رایج دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی کرمان درسال تحصیلی 93-94

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزش فلسفه به کودکان روی امید و باور های رایج دانش آموزان بود. جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در مدرسه شایستگان شهر کرمان بود. در این پژوهش از روش شبه آزمایشی استفاده شد. از دو کلاس از پایه ششم، 04 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد که در دو گروه 04 تایی به عنوان گروه گواه و گروه آزمایشی قرار گرفتند. و برنامه آموزش فلسفه، در حدود 11 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. نوع تحقیق در این پژوهش، شبه آزمایشی از نوع طرح های آزمایشی با گروه گواه، و نوع تحقیق بر اساس هدف، از نوع تحقیقات کاربردیبود. از پرسش نامه های امید اسنایدر و باورهای رایج دانش آموزان)هوپر و لاین، 1896 ( به عنوان ابزارهای پژوهش استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 13 spss و 0414 EXCELL انجام شد.یافته ها نشان می دهد که، میانگین نمرات امید در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر کرمان، در دو گروه کنترل و آزمایش، با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت. و همچنین، میانگین نمرات باورهای رایج در دانش آموزان نیز در دو گروه کنترل و آزمایش، با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت. اگر چه در ارتباط با متغیر دوم باورهای رایج دانش آموزان(، شاهد کاهش میانگین نمرات اکثر دانش آموزان هستیم؛ که مبین تاثیر گذاری برنامه بوده است. بعلاوه، با توجه به بحث و گفت و گوهای انجام گرفته در کلاس آموزش فلسفه، و نتیجه گیری های بدست آمده توسط دانش آموزان، انتظار می رفت تاثیر برنامه بر مولفه های مذکور معنی دار باشد. پژوهشگر از دلایل اصلی عدم تاثیر گذاری برنامه را محدودیت زمان و محدودیت ابزار اندازه گیری می داند.

کلیدواژه ها:

برنامه آموزش فلسفه ، امید ، باورهای رایج دانش آموزان