تاثیر روش تدریس مشارکتی مبتنی بر محیط الکترونیکی برمیزان خلاقیت و پیشرفت درسی

این پژوهش به منظور تاثیر روش تدریس مشارکتی میتنی بر محیط الکترونیکی برمیزان خلاقیت و پیشرفت درسی انجام گرفت. هدف این پژوهش تاثیر روش تدریس مشارکتی مبتنی بر محیط الکترونیکی بر میزان خلاقیت و پیشرفت درسی بود. در این پژوهش روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش 512 نفر از دانش آموزان پسر دوم متوسطه هنرستان های فنی اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 49 49 بودند. روش نمونهگیری، نمونهگیری خوشه ای در دسترس و تعداد نمونه نیز 93 نفر - بودند که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل قرار داشتند. سپس برای گروه آزمایش برنامه مداخلهای آموزش به روشمشارکتی در محیط یادگیری الکترونیکی اجرا گردید و گروه کنترل به شیوه سخنرانی آموزش دیدند. در این پژوهش جهت جمعآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس و آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر مؤلفههای خلاقیت )سیالی، انعطافپذیری، بسط و گسترش و اصالت و ابتکار( و پیشرفت درسی در سطح 0/05 تفاوت معنیداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مشارکتی ، یادگیری الکترونیکی ، خلاقیت ، پیشرفت درسی