بررسی نقش برنامه ریزی گردشگری پایدار در مشهد مقدس با رویکرد توسعه گردشگری مذهبی

امروزه بسیاری از سیاست گذاران و برنامه ریزان توسعه، از گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار یاد می کنند و تلاش دارند با شناسایی قابلیت های توسعه گردشگری مناطق و رفع موانع آن، سهم بیشتری از منافع این بخش را نصیب خود سازند. در این راستا، شهر مشهد به عنوان اصلی ترین جاذبه مذهبی کشور، به رغم برخورداری از بازار تضمینی گردشگری مذهبی در داخل، گرفتار ناپایداری های مختلف زیست محیطی، اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی است که در صورت استمرار در دراز مدت اثرات منفی عمیقی بر ابعاد محیطی شهر و ظرفیت های توسعه گردشگری آن خواهند گذارد. هدف اصلی این مقاله این است که با شناسایی ظرفیت ها و محدودیت های توسعه گردشگری شهر مذکور در چارچوب رویکرد توسعه پایدار به ارائه راهبردها و الگوی مطلوب در این زمینه بپردازد. روش پژوهش بصورت تحلیلی-توصیفی وگردآوری و مطالعه کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار گردشگری ، برنامه ریزی راهبردی ، گردشگری ، مشهد