نقش صنعت توریسم در پایداری شهرها

با توجه به اهمیت گردشگری «توریسم» و تأثیرات مثبت آن در برقراری روابط اجتماعی و فرهنگی، تعادل بخشی روانی به جوامع، تبیین هویت قومی و فرهنگ سنتی ارتباط با جوامع بومی و آثار تاریخی، کشف تمدن درخشان کشورها، بررسی، شناسایی و مرمت بناهای تاریخی و ... برنامه ریزی جهت ارتقاء کمی و کیفی این صنعت، گامی جهت توسعه و نزدیکی جوامع به یکدیگر است. عمومیت یافتن جهانگردی ابتدا در دهه دوم قرن بیستم بین کارمندان و سپس بعد از جنگ جهانی دوم در بین کارگران رواج یافت و به دنبال آن تأسیسات جهانگردی نیز در مناطق د ارای جاذبه جهانگردی توسعه پیدا کرد. در این مقاله با استفاده از روش اسنادی به مطالعه نقش صنعت توریسم در پایداری شهرها و تأثیر حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان اصلی صنعت توریسم پرداخته شده و راهکارها و پیشنهادهایی نیز در خصوص توسعه و پیشرفت حمل و نقل ارائه شده است. همچنین اشکال عمده توریسم، عوامل مؤثر بر تکامل آن، فوائد و عناصر اولیه و اساس صنعت گردشگری، محیط های شهری و نقش توریسم در هدف گذاری در توسعه پایدار شهری به اختصار مورد بررسی قرار گرفته است. این مقاله بر این موضوع تأکید دارد که با توجه به اینکه شهر متشکل از مجموعه ای از نظام های فیزیکی، تاریخی، اقتصادی و اجتماعی است. پس جهت ارزیابی پایداری نظام شهری لازم است انواع پیچیدگی های موجود در شهر را شناخت با توجه به اینکه یکی از این پیچیدگی ها به خصوص در دنیای امروز توجه به انسان و خواسته ها و نیازهای او می باشد و این مهم رابطه مستقیمی با گردشگری دارد، پس لازم است که در این زمینه اقدامات مناسبی صورت پذیرد چرا که شرایط اجتماعی ناپایدار به یک شهر ناپایدار خواهد رسید که در آن چیزی جز افت جمعیت و زیست محیطی، ناکارآمدی نظام های انرژی رسانی، کاهش فرصتهای اشتغال و در نهایت عدم تعادل در زمینه های موجود، را نخواهد داشت. و بالعکس وجود یک محیط مناسب و جاذب گردشگری، انسانهایی با روحیه و سالم را شکل می دهد که در حفظ و پایداری شهری پرانرژی و توانمند تراند.

کلیدواژه ها:

توریسم ، توریسم پایدار ، توسعه پایدار ، توسه پایدار شهری ، حمل و نقل