ساماندهی سالم سازی محیط شهری جهت تردد معلولین و عابرین پیاده (نمونه موردی، بخش مرکزی شهر یاسوج)

امروزه درگیری شدید شهرهای بزرگ و کوچک بامسائل شهری و شهرنشینی دشواریهای بسیاری را بوجود آورده است. توجه به نیازهای انسانی در شهر یکی از مهمترین عوامل شکل گیری، گسترش و حیات شهرها است. در بین نیازهای انسانی پیاده روی یکی از نیازهای مهم و اساسی انسان است که متاسفانه امروزه مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفته و شاید هم به فراموشی سپرده شده است. شهر محل زندگی و ارتباط انسان با یکدیگر است. این ارتباط در فضایی به نام پیاده رو حیات اجتماعی شهر را رقم می زند وهرچقدر که این فضا ایمن، امن، روشن، زیبا، متنوع و متباین حیات اجتماعی شهر قویتر، واضحتر و پایدار تر خواهد بود. هرچقدر که پیاده روها دارای حیات اجتماعی پایدارتری باشند مطمئمنا پیاده روی تشویق شده و افراد بیشتری پیاده روی را جانشین استفاده از اتومبیل یا هر وسایل نقلیه دیگری خواهند کرد. با توجه به مطالب فوق و برخوردهای مکرر انسان در مراکز شهرها این سوال مطرح می شود که واقعا چه سهمی از مراکز شهرها می بایست در جهت حفظ حقوق عابرین پیاده به عنوان فضای عابر پیاده (یا پیاده رو) در نظر گرفته شود. انشاءالله تحقیقی که انجام گرفته شده و بصورت خلاصه در اینجا اراده می شود می تواند پاسخی هرچند در ابعاد کوچک برای این دشواری بیابد.