یکپارچه سازی سیستم حمل و نقل عمومی به روش AHP مطالعه موردی: شهر اصفهان

امروزه رشد روز افزون وسائل نقلیه و افزایش تمایل شهروندان به استفاده از وسیله نقلیه مشخصی باعث شده است تا هر روز ترافیک عبوری از خیابان شهری سنگین تر شود. به علاوه نداشتن برنامه در کاربرد سیستم های مختلف حمل و نقل عمومی اعم از مترو، اتوبوس، مینی بوس، تاکسی ، سواری های مسافربر شخصی و ... در مراکز مهم شهری باعث بروز مشکلات فراوانی ناشی از شلوغی یا عدم حضور سیستم مناسبی هر منطقه شده است. این تحقیق با هدف هماهنگ سازی سیستم های مختلف حمل و نقل موجود در کلان شهر اصفهان، تعریف معیارهای مناسب جهت استفاده از وسائل حمل و نقل عمومی مبتنی بر تقاضا و وضعیت شبکه معابر شهری انجام گرفته است. ابتدا منابع موجود شامل کتابها، مقالات، پایان نامه ها و فعالیت های پژوهشی مرتبط از جمله مطالعات جامع حمل و نقل در اصفهان و مشهد بررسی و مطالعه شد. تهیه و تنظیم فرم ها و پرسشنامه ها و نظر از صاحب نظران و کارشناسان نهادهای مختلف در مورد مهم ترین اهداف برنامه ریزان حمل و نقل شهری مرحله بعدی این پژوهش است. تهیه پرسشنامه های مربوط به مسافران تاکسی و گرفتن اطلاعات مبدا، مقصد، هدف سفر، قیمت پرداختی، زمان انتظار ، حداکثر مبلغ تمایل به پرداخت برای تاکسی در تا در از مسافران پیاده شده در میدانهای نمونه شهر در گام بعدی صورت گرفت. ورود آمار گرفته شده در نرم افزار Access بانک اطلاعات پژوهش را پدید آورد. بانک اطلاعاتی پژوهش همراه با اطلاعات موجود شبکه اتوبوسرانی و اطلاعات مطالعات جامع حمل و نقل شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل های اولیه واقعیت جالبی از وضع موجود سیستم های تاکسی ، اتوبوس و سواری شخصی را نشان می داد . سپس با استفاده از روش AHP با توجه به اولویت های مورد نظر کارشناسان و برنامه ریزان، سیاستهای مختلف اولویت بندی شده و بهترین گزینه ها برای هر مسیر با توجه به پیامدهای آن انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

سیاستهای حمل و نقل عمومی ، تاکسی ، اتوبوس ، AHP ، شهر اصفهان ، تقاضای حمل و نقل