مدلسازی سیاست کنترلی بهنگام چند معیاره برای شریانیهای فوق اشباع

کنترل ترافیکدر شبکه های چراغدار یکی از مهمترین مولفه ها در سیستم های مدیریت حمل و نقل پیشرفتهATMS) می باشد.در شرایط زیر اشباع مینیمم سازی تاخیر و توقف و ماکزیمم سازی پهنای باندمعیارهای مورداستفاده معمول هستند،اما در شرایط فوق اشباع به دلیل احتمال پسزدگی های صفنیاز به تعریف معیارهای کارآیی جدید با شامل شدن پروسه ی مدیریت صف می باشد.دراین مقاله یکمدل بهینه سازی چراغ های شریانی برای تقاطعاتی که دچار پسزدگی صف و انسدادخطوط می شوند،معرفی شده است.این سیاست برای کنترل رشد صف در رویکرد اشباع و نرخ بندی ترافیک برای نگه داشتن صف در حالت پایدار طراحی شده است. مساله ازطریق یک روش برنامه ریزیریاضی حل شده است و برای یک شریانی فوق اشباع با تقاطعات چراغدار به کار گرفته شده است. نتایج این مدل سازی با نتایج حاصل از بهینه سازی چراغ درsynchro مقایسه شده است وعملکرد مطلوبی رادرجهت حفظ پایداری صف و جلوگیری از پسزدگی صف و گرفتگی خطوط، ارائه نموده است

کلیدواژه ها:

کنترل ترافیک ، شریانی های فوق اشباع ، هماهنگسازی چراغ