ارزیابی سیستم های حمل و نقل پایدار با استفاده روشهای تصمیم گیری چندمعیاره در یک محیط غیر قطعی: مطالعه موردی شهر تهران

حمل و نقل پایدار در جوامع پیشرفته یکنیاز لاینفکاست. رشد سعودی غیرقابل پیشبینی شده ای درتعداد سفر ها و حمل و نقل در سال های اخیر به چشم می خورد و پیشبینی می شود این روند همچنان در سال های اتی ادامه یابد. که این مسئله در واقع محیط زیست پیرامون ما را با مسائلی چون آلودگی هوا،آلودگی صوتی و غیره تحت تاثیر قرار می دهد که موجب کاهشکیفیت زندگی در جوامع پیشرفته میگردد. برای گذر از این بحران، شهرداری ها بروی حمل و نقل پایدار سرمایه گذاری می کنند که نه تنها کارآمد، مطمئن و اقتصادی است بلکه جنب های زیست محیطی نیز در آن لحاظ گردیده باشد و سازگار باطبیعت باشد. موانع سر راه مسئولین در این مسیر مسئله بسیار مهمی چون چگونگی ارزیابی و انتخاب سیستم حمل و نقل مناسب است. در این مقاله ، معیار های مختلف جهت دست یابی به یکانتخاب مناسب برای سیستمهای حمل و نقل پایدار با اطلاعات ناقصو جزئی و در ابهام ارائه می گردد. روشپیشنهادی شامل 3 مرحله است. -1 شناسایی معیار های موثر در تصمیم گیری -2 شناسایی گزینه ها 3ارزیابی گزینه ها با الگوریتم Fuzzy TOPSIS در تحقیق حاضر، مترو BRT، اتوبوس و دوچرخه به عنوان سیستم های پایدار ارزیابی شدند که با توجه معیارهای ارزیابی، مترو رتبه اول این سیستم ها را کسب کرد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل پایدار ، ارزیابی سیستم های حمل و نقل ، تئوری فازی ، مطالعه موردی