مدل سازی انتخاب زمان عزیمت کاربران برای سفرهای غیرکاری در معابر شهری

مدلسازی تصمیمات افراد در انتخاب زمان عزیمت کاربران، انگیزه این پژوهش قرار گرفته است. خصوصاً این که به بررسی تاثیر ویژگیهای جمعیتی- اجتماعی خانوارها و خصوصیات شغلی افراد و ویژگیهای سفر بر انتخاب زمان عزیمت افراد میپردازد. آلترنایتوهای زمان عزیمت به صورت دورههای زمانی گسسته مجاور هم ارائه شدهاند. انتخاب میان این آلترنایتوها با استفاده از مدل انتخاب گسسته مدلسازی میشود. با توجه به این که بخش زیادی از سفرها در طول روز را سفرهای غیرکاری تشکیل میدهند، تمرکز این مطالعه بر سفرهای غیرکاری در طول کل روز معطوف است. لذا این پژوهش با استفاده از انتخاب اظهار شده (SC) از طریق پرسشنامه، به مدلسازی انتخاب زمان عزیمت کاربران متاثر از اجرای طرح قیمت گذاری تراکم در مرکز شهر تهران میپردازد. نتایج تجربی تأثیر قوی ویژگیهای جمعیتی– اجتماعی و شغلی را بر زمان عزیمت سفرهای غیرکاری نشان میدهد. این نتایج پیامدهای واقعی برای آنالیز برنامه ریزی حمل و نقل دارد . بطور خاص، تجزیه و تحلیل نشان میدهد که نادیده گرفتن اثرات این متغیرها میتواند منجر به اطلاعات غلط و در نتیجه تصمیمات در حوزه برنامه ریزی حمل و نقل و کیفیت هوا دچار خطا و منجر به هدر رفتن منابع مالی شود.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، زمان عزیمت ، زمان بندی سفر ، زمان در طی روز ، قیمت گذاری تراکم