جایگاه زمانبندی سفر در مدلهای برآورد تقاضا

با وجود اهمیت و تأثیرات تصمیمات زمانبندی سفر در توزیع تقاضای حمل و نقل، در عمل، اغلب مدل‌‌های تقاضای حمل و نقل که در سطح برنامه‌ریزی استفاده می‌شوند، بعد زمان ندارند. در واقع مدل‌های تقاضای حمل نقل چهار مرحله‌ای کلاسیک، به طور معمول، دارای مدل تقاضا برای ساعات اوج صبح هستند که مدل‌سازی را با استفاده از فاکتورهای ساده اوج برای تبدیل پیش‌بینی کل تقاضای روزانه به تقاضای روزانه به تقاضای ساعات اوج به عنوان یک رویکرد استاندارد از مدل چهار مرحله‌ای سنتی وابسته‌اند ، اکثریت تحقیقات اخیر حمل و نقل براساس مدل‌های فعالیت مبنا دارای ابعاد گسترده‌ زمانی بریا پیش‌بینی واقع‌بینانه‌تر تقاضای سفر می‌باشند. در این مقاله با مروری بر مدل‌های زمان روز در نقاط مختلف دنیا، لزوم اعمال بعد زمان در فرایند برآورد تقاضا مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تقاضای سفر ، زمان‌بندی سفرها ، مدل‌های فعالیت مبنا ، برنامه‌ریزی حمل و نقل