بررسی تاثیر راه و محیط بر رانندگی با حواس پرت از طریق یک ارزیابی کاربردی (تحلیل موردی: منطقه 21 راهور تهران بزرگ)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر پارامترهای راه و محیط بر انواع مختلف رانندگی با حواس پرت است.بدین منظور، یک ارزیابی کاربردی در حوزه استحفاظی منطقه 21 راهور تهران بزرگ انجام و عملکردرانندگی نمونه انتخاب شده ( 37 راننده) در محیطهای ترافیکی متفاوت (نواحی درون و برونشهری) وتحت عوامل مختلف حواس پرتی (گفتگو با مسافران، تلفن همراه و ...) بررسی شد. داده های گردآوری-شده از ارزیابی شامل مقیاس های کنترل طولی (سرعت متوسط، فاصله بین وسائل نقلیه)، عرضی(موقعیت عرضی) و مدت زمان عکسالعمل راننده در حوادث غیرمترقبه است. نتایج نشان میدهد کهنمونه بررسی شده چه در حال صحبت با تلفن همراه یا با یک مسافر در مقایسه با عدم وجود هیچ یکاز عوامل حواسپرتی، به ویژه در نواحی برون شهری که دارای ترافیک کمتری هستند با سرعتپایینتر و فاصله بیشتری از سایر وسایل نقلیه رانندگی میکنند. علاوه بر این، صحبت کردن بامسافران باعث ناپایداری بیشتر موقعیت عرضی وسیله نقلیه شده و زمان عکس العمل راننده را درحوادث غیر مترقبه افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، ارزیابی ، حواسپرتی راننده ، رفتار رانندگی