افزایش بهره وری سامانه های موجود حمل ونقل شهری با بهره گیری از خصوصی سازی سیستم اتوبوسرانی (نمونه موردی: شهر همدان)

مسایل اجتماعی و سیاسی مرتبط با حمل ونقل شهری، حساسیت مدیران و تصمیم گیران رابرانگیخته و آنان را به تلاش در جهت استفاده از راهکارهایی برای بالابردن کارایی شبکه درتامین دو هدف تحرک و دسترسی واداشته است. داشتن ناوگان حمل و نقل درون شهریروان و پویا از شاخص های مهم رضایت شهروندان و همچنین شاخص های شهرنشینیپایدار و مطلوب به حساب می آید و ساماندهی حمل و نقل از نیازهای اولیه شهر سالم وپایدار به شمار می آید. هدف از این پژوهش توصیفی - تحلیلی، بررسی تجارب، نظریات ورسیدن به راهکارهای کارشناسی در زمینه خصوصی سازی در ناوگان حمل و نقل عمومیبالاخص اتوبوسرانی در شهر همدان به استناد طرح های فرادست و برداشت های میدانیمحقق و همچنین نظرات کارشناسان حوزه حمل و نقل شهری می باشد. بهبودهای امکانپذیر در این زمینه پس از پیاده سازی پیشنهادها عبارتند از: بهبود زمان بندی اعزامناوگان، کاهش زمان دیرکرد ناوگان و انتظار مسافران، افزایش سرعت سفر و حرکت و درنتیجه افزایش سهم اتوبوسرانی از سفرهای روزانه شهروندان شهر همدان می باشد و درپایان بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش شش گام خصوصی سازی جهت افزایشبهره وری سامانه های موجود با استفاده از خصوصی سازی اتوبوسرانی شهر همدان بیانگردیده است.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل ، خصوصی سازی ، اتوبوسرانی ، شهرهمدان