اثر سنجی استفاده از سیستمهای مدیریت زمانبندی شناورI.S.S و گسسته D.S.S در سیستم SCATS و تحلیل هر یک در کنترل هوشمند تقاطعات شهری (مطالعه موردی: تقاطع معلم - دانشجو شهر مشهد)

در شبکه راههای شهری، بی شک مهمترین نقاط تداخل، تقاطع های شهری می باشند بنابراین ب ا رفع مسائل و مشکلات تردد در تقاطع ها می توان ظرفیت شبکه حمل و نقل شهری را افزایش داد. در حال حاضر، سیستم کنترل هوشمندSCATSبه عنوان راه حلی مناسب جهت کنترل تقاطع های فرماندهی در بسیاری از شهرهای بزرگ کشور به کار گرفته شده است. این سیستم بر خلاف دیگر روشهای کنترلی از مدلهای ریاضی و تئوری جهت اختصاص بهینه زمانبندی استفاده نمیکند زیرا رفتار ترافیکی رانندگان در نقاط مختلف دنیا ، متفاوت بوده واستفاده از مدلهای ترافیکی ، محدودیت ایجاد می نماید. درSCTAS زمان تخصیص به هر فاز بر اساس میزان شلوغی و یا خلوت بودن مسیر که با پارامتر نرخ اشباع مشخص می گردد، تعیین می شود. سیستم تعیین می کند که چنددر صد از زمان تعریف شده در طول سیکل به هر فاز حرکتی اختصاص یابد. این درصد ها بر اساس نظر و محاسبات طراح به سیستم اعمال می شود. در SCTAS اختصاراً این روش زماندهی DSS نامید می شود اعمال این قبیل زمانبندی ها علاوه بر اینکه با خطای انسانی همراه می باشد گاها، نرم افزار را در انتخاب زمانبندی بهینه دچار مشکل ساخته که نتیجه معضلات یاد شده، تغییرات زمانبندی غیر قابل پیش بینی و خلاف انتظار ، درطول یک یا چند سیکل پیاپی به تقاطع و یا محور های هماهنگ شده با هم می باشد که این امر باعث پس خوردگی ناگهانی بار در حالات یاد شده می گردد. فرایند زمانبندی شناورISS مطابق روش فوق عمل می نماید با این تفاوت که تغییرات زمانبندی تقاطع به صورت پیش فرض به نرم افزار اعمال شده و با تغییرات اندکی که درزمان هر فاز بوجود می آورد، سعی در اعمال بهترین زمانبندی به سیستم را دارد .

کلیدواژه ها:

سیستم کنترل هوشمندSCTAS ، سیستم زمانبندیISS ، سیستم زمانبندیDSS ، نرخ اشباع ، زمان فاز