بررسی عوامل موثر برخستگی رانندگان اتوبوس درون شهری تهران با رویکرد تحلیل منحنیLOWESS

شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با بیش از 6500 دستگاه اتوبوس و جابه جایی بیش از 4500000 نفر در روز به عنوان یکی از مدهای مهم و تاثیرگذار حمل و نقل شهر تهران به حساب می آید. از طرفی رانندگان اتوبوس درون شهری، به دلیلحجم جابجایی بالای مسافر و میزان مواجه زیاد این رانندگان، با عوامل خطر تصادفات از جمله خستگی، سبب شده است، سالانه بالغ بر چند صد دستگاه اتوبوس به دلیل تصادف در سیستم حمل و نقلی از چرخه خدمت رسانی به مردم در دوره زمانی محدود یا طولانی خارج، و میلیاردها ریال هزینه های مالی و جانی به شرکت واحد اتوبوسرانی تحمیل گردد. از این رو،این پژوهش با برررسی تأثیر سابقه رانندگی، سن، مصرف سیگار، وضعیت تأهل، گروه خونی ، تحصیلات راننده، طول مسیر و تعداد مسافرین مواجهه با رانندگان اتوبوس درون شهری بر روی عوامل مرتبط با خستگی و شاخص استرس راننده، بهارزیابی و تحلیل این معضل پرداخته شده است. این امر از طریق پرسشنامه از رانندگان اتوبوس های شهر تهران و منحنیLOWESS انجام شد. شرکت کنندگان 500 نفر راننده با سن 24 تا 54 ساله بودند. با استفاده از آزمون های آماری تفاوت های معنادار بین افراد مشخص گردید. نتایج نشان می دهد افراد متأهل احساس خستگی کمتر، شناسایی خطرات بالاتر و آرامش بیشتری در رانندگی دارند. با افزایش سابقه رانندگی به طور کلی نمره رانندگان در مقیاس های سه گانه شناسایی خطر بهبود یافته است. از طرفی رانندگان متاهل داری مشغله فکری زیادی بوده و نسبت به افراد مجرد دارای تصادفات بیشتری می باشند. از طرفی با بررسی تعداد مسافران مشخص گردید تعدادجا به جایی مسافرماهانه به طور میانگین برابر با 5097621 به شدت ارتباط بین تعداد تصادف و مسافر را تحت تاثیر قرار داده است که با تنظیم شیفت کاری و زمان بندی مناسب اتوبوس ها از بار ذهنی ناشی از مواجهه و خستگی رانندگان را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

اتوبوس درون شهری ، رفتار رانندگی ، خستگی ، شناسایی خطرات ، آرامش در رانندگی