تحلیل عدم قطعیت مدل های جفت شده اقیانوس- اتمسفر- گردش عمومی جوبر سناریوهای تغییر اقلیم دما و بارندگی در حوضه زاینده رود

بارندگی و دما دو عامل اثر گذار بر بسیاری از فرآیندهای مرتبط با مدیریت منابع آب هستند که تغییر دررواناب و نیاز آبی از مهمترین آنها میباشد. در این تحقیق سناریوهای تغییر اقلیم دما و بارندگی در حوضه زاینده رود با استفاده از هفت مدلAOGCMو سناریوی انتشارA2 تا افق سال 2100 تولیدشدهاند. مدل های بکار رفته عبارتند ازECHAM4 ،CSIRO-MK2 ،CGCM2 ،CCSR-NIES NCAR-DOE PCM و HadCM3 ،GFDL-R30که در گزارش سومبه آنها اشاره شده است. در ادامه سه دوره آتی شبیه سازی 2039-2010 ، 2069-2040 ، 2099-2070 و دوره پایه 2000-1971 انتخاب و به منظور تعیین سناریوهای تغییر اقلیم در این حوضه، مقادیر مربوط مورد پردازش قرار گرفتند. برای بررسی عدم قطعیت ناشی از بکارگیری مدل های مختلفAOGCMمقادیر این متغیرها در 7 مدل مقایسه شده، محدوده دما و بارندگی حوضه در دوره های آتی تعیین شد. از طرفی با مقایسه مقادیرماهیانه متغیرهای دما و بارندگی دوره پایه مربوط به مدل هایAOGCM با مقادیر مشاهداتی آنها، وزن هر مدل با روش میانگین مشاهداتی دما و بارندگیMOTP)در هر ماه مشخص گردید. نتایج حاکی از آن است که مدل هایCGCM2 بیشترین وزن را در شبیه سازی متغیر دمای ماه های زمستان وNCAR برای سایر ماه ها دارا میباشد. بر این اساس بیشترین تغییرات در دوره 2099-2070 برای دما خواهد بود که محدوده 8/1-3 ، 8/2-3/1 ، 6/9-3 و 6/5-2/3 درجه سانتیگراد برای فصول بهار تا زمستان را خواهد داشت. برای بارندگی الگوی غالبی در مدل ها دیده نشد، هر چند به نظر میرسد که مدل 3HadCMعملکرد بهتری را نسبت به سایر مدل ها از خود نشان می دهد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، عدم قطعیت ، مدل هایAOGCM حوضه زاینده رود