ضرورت مردم شناسی و تاریخ آذربایجان برای طراحی موزه

مردم شناسی کوششی برای شناخت انسان و مردم است. در این راه مجموعه علوم مدارک و شواهد و مسائل و روش ها را به یاری می طلبد. اگر انسان شناسی را ارابه ای که در بعد زمان ردپای کاروان بشریت را در نشیب و فراز ماهورها و بیابان های اعصار و قرون می جوید،ارابه دیگر مردم شناسی در بعد مکان به سیر آفاق و انفس می پردازد تا جوامع مختلف انسانی را با خصوصیات قومی متمایز،ابزارها و اداوات گوناگون قوانین و رسوم متنوع و زبان و معتقدات متفاوت ملاحظه نماید و رهاورد سفری است از میراث فرهنگ ها و تمدن های معصر عرضه کند تا بتواند دقیق تر نهادها و بنایادهای خانواده بزرگ انسانی را شناخت.مردم شناس نمی تواند هنر را نادیده بگیرد،زیراهنر بخشی از فرهنگ است و آن این که هنر بالاترین مرتبه تسخیر طبیعت از سوی فرهنگ است و مردم شناس با این پدیده سرو کار دارد.هنر همیشه یک نوع زبان است،ولی نه هر زبانی،در هنر،هنرمند هیچ گاه اختیاردار تام و تمام مصالح کار و جریانات فنی کار خود نیست. اگر چنین نمی بود هنرمند نمی توانست طبیعت را مو به مو بازسازی کند. پس در این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای و میدانی به معرفی آذربایجان و بررسی تاریخ و مردم این منطقه، ویژگی های مجموعه فرهنگی از جمله موزه پرداخته شده است. و با توجه به این، آذربایجان همواره نامی است که تاریخ و مردم آن همواره در کشور ایران خوش درخشیده است. پس شناساندن نام،تاریخ،مردم و هنر این سرزمین به مردم ایران زمین و کشورهای دیگر امری ضروری است و از آن جای که بهترین راه شناساندن موزه می باشد درنتیجه به نظر می رسد طراحی موزه ای با در خور مفاهیم مردم و تاریخ آذربایجان امری ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

مردم شناسی ، تاریخ شناسی ، آذربایجان ، موزه ، ایران