نگاهی به انعطاف پذیری در مسکن

در ساخت و ساز های جهان امروزه ، توسعه پایدار یکی از بحث های مهم قلمداد می شود . توسعه پایدار مسکن ، توجه به نیاز های نسل آینده در عین بر طرف کردن نیازهای فعلی مسکن افراد جامعه است . در اهداف معماری پایدار طراحی مسکن انعطاف پذیر یکی از نکات ارزنده است . امروزه با تغییر الگوی زندگی و ساختار خانواده ها، نیاز افراد به فضاهای مسکون در حال تغییر و دگرگونی است . به این ترتیب خانه ی دیروز یک خانواده دیگر مناسب فردای او نیست و عدم توجه به مقوله انعطاف پذیری در طول زمان مشکالتی مانند عمر کم و بازدهی عملکردی نامناسب ساختمان و مشکالت زیست محیطی را در پی خواهد داشت. انعطافپذیری در طراحی مسکن معاصر را می توان - با توجه به تغییرات ابعاد زندگی و معیشت - به عنوان راه حلی برای جلوگیری از گسیختگی تعاملات بین جامعه، مردم و فضای زیستی در نظر گرفت؛ مسکن انعطافپذیر مسکنی است که می تواند با تغییر نیازهای کاربران سازگار گردد و به درک نیازهای مورد انتظار کاربران با مشارکت آنها منجر شود. مشارکت مردم در این فرآیند، امکان انطباق مسکن با نیازهای آنها را افزایش می دهد و در نتیجه رضایت عمومی از مسکن را بالا می برد. این پژوهش با روش کتابخانه ای و با مطالعات در پیشینه این موضوع در دهه ها با هدف بحث و بررسی در مورد زمینه های مفهومی و عملیاتی طراحی مسکن در کشورهای مختلف شکل گرفته است ساختار تحقیق بر این ایده استوار که انعطاف پذیری به عنوان رویکردی که در مسکن های حداقل میتوان بکار برد تا نیازهای انسان با صورت جامع دربر گیرد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، مسکن ، سازگاری ، تغییر پذیری ، تنوع پذیری