بررسی اثرات توزیع تصادفی ناکاملی های هندسی و اعمال افزایش دما بر ظرفیت باربری شبکه دو لایه تخت فضاکار با تکیه گاه لبه

در چند دهه گذشته استفاده از سازه های فضاکار بدلیل مزایایی که این سازه ها دارند (از قبیل وزن کم و سختی قابل توجه ) مورد توجه مهندسین قرار گرفته است گسترش استفاده از این سازهها (برای پوشش دهانه های بزرگ عاری از دهانه های داخلی) لزوم انجام تحقیقات در مورد این سازه ها مخصوصا بررسی پارامترهای لرزه ای آنها را تبیین می نماید. با وجود شهرت این سازهها به داشتن درجه نامعینی بالا و توانایی تحمل و بازتوزیع نیروها پس از خرابی یک یا چند عضو،سازه های فضاکار ممکن است در معرض بروز خطر خرابی پیشرونده باشند که این نوع خرابی می تواند حساسیت زیادی نسبت به ناکاملیها در سازه داشته باشد. بسیاری از این ناکاملی ها از قبیل وجود انحنای اولیه در اعضا، خروج از مرکزیت در اعمال بار محوری، تغییرات موضعی در خواص مصالح و یا ناهمگن بودن آن، و یا وجود تنش های پسماند در اعضا، که دارای طبیعت ذاتی تصادفی می باشند، تغییرات دما بر ظرفیت باربری اعضا را اثر نامطلوبی می گذارند. در نتیجه در ارزیابی رفتار خرابی واقعی سازه ضروری است توزیع تصادفی ناکاملی های مذکور منظور گردد. لذا در این مقاله تأثیر احتمالاتی ناکاملی ها در قابلیت اعتماد سازه های شبکۀ دولایۀ فضاکار با به کارگیری آنالیز شبیه سازی مونت کارلو در قالب نرم افزار OpenSees مطالعه گردیده است. نتایج حاصله حاکی از حساسیت رفتار خرابی شبکه های دولایۀ فضاکار به توزیع تصادفی ناکاملی های اولیه می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه فضاکار تخت دو لایه ، ناکاملی های هندسی ، تغییرات درجه حرارت ، آنالیز مونت کارلو ، رفتار خرابی