تاثیر فضاهای آموزشی در شکل گیری الگوهای ذهنی دانش آموزان

معماری فضاهای آموزشی در مسیر شکل گیری و تداوم گسترش و توسعه، از سرنوشت معماری این سرزمین جدا نبوده و به تناسب تدوین برنامه ها و سیستم های آموزشی بدیع و نو، از آنها تأسی جسته و از روشهای سنتی خویش ، به نسبت نزدیکی و میزان تبعیت از معماری جدید و گسسته از نسل خویش، دور افتاده است. در این راستا ذکر این نکته ضروری است که حرکت موثری که حاکی از دورنمای مناسبی در بهبود روند طراحی فضاهای آموزشی و اعطای هویت لازم به آن باشد در عرصه آموزش کشور مشاهده نمی شود و فضاهای کالبدی آموزشی در پشت حصار ضرورتهای مدیریتی و سلایق ریاستی و خلاً کارشناسی، به توسعه و تکثیر ادامه می دهند. توجه به روش های نوین ساخت و پیوند میان معماری گذشته و حال در فضاهای آموزشی نقشی موثر در شکل گیری الگوهای ذهنی دانش آموزان دارد. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی مشکلات فضاهای آموزشی موجود به تشخیص پتانسیل های فضاهای کالبدی در ارتباط با فضاهای آموزشی بپردازیم و به سوالاتی نظیر نزدیکی معماری امروز به اصول معماری ایرانی چه شرایط و الزامات فضایی-کالبدی را طلب می نماید؟ آیا فضای آموزشی در رشد ذهنی و افزایش خلاقیت دانش آموزان موثر است؟ فضای آموزشی چگونه بر الگوهای ذهنی دانش آموزان تاثیر می گذارد؟ پاسخ داده و در نهایت با استفاده از نتایج تحقیق و تدوین سیاستهای کلی، راهکارهایی در راستای طراحی فضاهای آموزشی ارائه داده تا شاید بتوانیم در جهت بهبود کیفیت آموزش در کشور گام برداریم.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، فضای کالبدی ، الگوی ذهنی ، طراحی معماری