معماری و ساحت کلمات بررسی تطبیقی مفاهیم مشترک در ادبیات،شعر و معماری

شعر هنری کاملا واضح در جهانی مشترک با معماری است، شعر جاودانگی یافتن استنباط احساس انسانی است، در لحظه ای گذرا، در جامه واژه ها. حال آن که معماری هنر خلق فضاست، بیان هوشمندانه در خلق فضاست. بنابراین وجود این دو هنر درکنار هم طبیعتا محصولی جالب توجهی را پدید می آورد. شعرا در تمامی ادوار زیباترین و پرمایه ترین احساسات انسانی را در قالب کلام موزون و آهنگین خویش انعکاس می دادند و از سرچشمه غنی معارف بشری برای خلق موسیقی مکتوب سود جسته و گفتگویی بی زمان را در سناریوی تاریخ رقم زدهاند. شعر واقعیت را به تجرید می کشد و معماری از تجریدها به سمت واقعیت حرکت میکند و یک احساس متعالی را از پس خطوط به یک فضای ملموس مبدل می سازد. همانگونه که افراد گوناگون میتوانند برداشتهای متفاوتی از شعر یکسانی داشته باشند، مخاطبان یک اثر معماری هم می توانند احساسات متفاوتی را در یک فضای عینی تجربه کنند؛ در واقع همان گونه که سراینده ادبیات و شعر , سعی در به اشتراک گذاردن مفاهیمی با خوانندگان خویش دارد، و هربار که شعری خوانده می شود در واقع شعر جدیدی سروده میشود، موفقیت معماران هم (اگر موفقیت را عامه پسند بودن یک اثر بدانیم) صرفاً به میزان پختگی خطوط طراحی وابسته نیست؛ بلکه هر مخاطب معماری به تنهایی شاعر فضایی نو است. قافیه و ردیف در شعر، فضای حرکات موزون خطوطی است که آهنگ زیستن را زمزمه می کنند. شعر، هنری کلامی است و معماری، هنر ساختاری و سازه ایست، که این نسبت میان دو هنر آوایی و تصویری باید با احتیاط صورت بگیرد و در تمام موارد این انطباق، نظیر و مانند نخواهد داشت. در این مقاله، بدین موضوع می پردازیم که چه نوع وجه اشتراک هایی میان این دو هنر از منظر زیبایی شناسی، که بیشتر بر حوزه ساختار مرتبط است ،یافت میشود و این دو هنر چگونه بر هم تأثیر خواهند گذاشت؟ ایا از طریق تأکید بر فرم و ساخت اثر، باهم یکسانند؟ یا از طریق کاربرد ویژه بافت، زبان، سطح و نظام واژگان یک اثر با هم در تقابلند؟ همچنین به وسیله عناصر تقابلی وزن، آهنگ و موسیقی، که بیشتر به توازن و تقابل نظام آهنگین یک شعر و اثر معماری بر میگردد،این دو را با هم مقایسه می کنیم. مقاله مورد نظر ضمن بررسی وجوه مشترک این دو هنر با مفهوم شعرگونه به رابطه عمیق شعر و معماری خواهد پرداخت. همچنین در این مقاله سعی بر آن بوده تا با شناخت شاخصه های معماری و شعر در ادبیات ، وضعیت ارتباط مضمونی شعر و معماری، مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شعر ، معماری ، خلاقیت طرح ، سکون ، جاودانگی ، هندسه ، سیالیت ، پویایی ، وصل و گذر ، ریتم و تکرار