تاثیر پارک ها بر الگو های رفتاری و کیفیت محیط (مطالعه موردی:پارک استاد مجدی شهر مهاباد)

در این مقاله سعی شده است تا با توجه به فضای سبز موجود در شهر مهاباد و با بررسی پارک استاد مجدی این شهر، به بررسی تاثیرات روانی و اجتماعی و پارک های شهری بر بهبود کیفیت زندگی شهروندان و نقش ان ها در کیفیت محیط و فضای شهری پرداخته شود. هدف از این پژوهش دستیابی به ضوابط و معیار هایی در زمینه طراحی فضاهای باز می باشد. به نحوی که ضمن توجه به نیاز های استفاده کنندگان،بستر مناسبی برای رفتار های مطلوب و کیفیت محیط فراهم گردد.به این منظور لازم بود که به عنوان نمونه، فضای طراحی شده با کارکرد تفرجی ،مورد بررسی قرار گیرد. وجود فضاهای متنوع،اسلوب طراحی و دقت در زمینه جزئیات اجرایی پارک، ماهیت تقریبا طبیعی فضا و استقبال خوب مردم از پارک استاد مجدی ، سبب شد که این پارک به عنوان یک نمونه موردی برای تحقیق و بررسی انخاب گردد. روش تحقیق در این پژوهش ،به صورت اسنادی، تحلیلی و پیمایشی است و بخش اعظم اطلاعات به صورت توزیع پرسشنامه بین مراجعان به پارک اخذ شده و تحلیل نهایی بر روی ان ها صورت گرفته است. یافته تحقیق بیانگر ان است که شهروندان مهابادی بیشتر به منظور دسترسی به هوای سالم ،تفریح خانوادگی، کسب نشاط و دور از الودگی ها و تنگی محیط مسکونی،پیاده روی، رفع خستگی، گریز از یکنواختی زندگی و ... به این پارک روی ی اورند و این فضا تاثیر بسزایی در الگوی رفتاری و کیفیت محیط محله و منطقه شهری دارد.

کلیدواژه ها:

پارک ، فضای سبز ، بهبود زندگی ، الگوی رفتاری ، کیفیت محیط