مفاهیم معنوی گره ها با رویکرد معماری اسلامی_ایرانی

هرچند از دلایل رونق استفاده از اشکال هندسی در هنر اسلامی، می توان به ممنوعیت تصویر گری در دین اسلام و همچنین به مفاهیم نمادین و عرفانی نهفته در برخی از نقوش هندسی اشاره کرد؛ تزئینات در هنر های اسلامی به طور کلی به سه قسم گیاهی،هندسی و کتیبه ای قابل تقسیم است. تزئینات هندسی را در ایران گره چینی یا گره سازی می نامند. در این مقاله به بررسی، کشف و توصیف ساختار هندسی گره چینی و مفاهیم معنوی ان در معماری اسلامی بر مبنای روش تحقیق توصیفی _ تحلیی پرداخته شده است. تحقیق حاضر بر ان است اشکال هندسی شاخص در تزئینات مختلف گره ها و ... در معماری اسلامی ایران، شناسایی کرده و احتمال ارتباط بین انتخاب ان ها با مفاهیم عرفان اسلامی و اموزه های دینی را بررسی نماید. مطمئنا انتخاب و کاربرد فراوان شکال هندسی خاص از جمله نقوش ستاره و شمسه در تزئین هنر دوران اسلامی از مبانی اعتقادی خاصی بر خوردار است که بسیاری از ان ها به ما پوشیده مانده است. انتخاب اشکال فوق را می توان به ارتباط اشکال ستاره و شمسه با مفاهیمی چون نور به عنوان تجلی وجود حق از یکسو و اسمان به مثابه موطن انوار و تجلیات الهی از سوی دیگر نسبت داد که خود از مهمترین مفاهیم عرفان اسلامی به شمار می روند. لذا ای نقوش به جهت بر خورداری از پتانسیل بالای بصری و زیبایی شناختی می تواند منبع الهام بخش مفیدی برای رشته هایی چون گرافیک با هویت ایرانی و اسلامی نیز محسوب شود.

کلیدواژه ها:

هندسه ، گره چینی ، تزئینات اسلامی ، معماری اسلامی