مقایسه عملکردی مهاربند های ضربدری و قطری در ساختمان هایفلزی با دیافراگم صلب

زلزله یکی از مخرب ترین پدیده های طبیعی است که به صورت ناگهانی و بدون هشدار، تعداد زیادی را کشته و مصدوم نموده و خسارات زیادی به سازه ها وارد می نماید. سازه های واقع در مناطق لرزه خیز نیازمند سیستمی جهت مقاومت در برابر بارهای جانبی زلزله هستند. این سیستم باید علاوه بر مقاومت و سختی کافی ، اقتصادی نیز باشند و بتوانند رفتار فرا ارتجاعی جهت جذب و مستهلک کردن انرژی از خود نشان دهند. تا کنون سیستم های متنوعی برای مقاومت در برابر بارهای جانبی پیشنهاد شده و به کار رفته است. مهم ترین پارامترهایی که در انتخاب یک سیستم مقاوم در برابر بارهای جانبی دخالت دارند عبارتند از سختی، مقاومت بال، شکل پذیری مناسب و همچنین جذب انرژی بالا توسط رفتار چرخه ای یا هیسترزیس سیستم. معمولا در سازه ها از مهاربند های هم محور، برون محور و زانویی استفاده می شود. بنابراین مهاربندی که رفتار بهتری از خود نشان دهد، سازه شکل پذیرتری را ایجاد می کند و در نتیجه هنگام زلزله آسیب کمتری به سازه وارد می شود. یکی از مهم ترین خواص مهاربند های ضربدری ، سختی بالای آنها می باشد. و از نظر مقاومت و کنترل تغییر مکان های جانبی هنگام زلزله در محدوده ارتجاعی دارای رفتار مناسبی می باشند ولی در محدوده غیر ارتجاعی به علت سختی جانبی مهاربند ها ، قابلیت جذب انرژی کمتری دارند. در این تحقیق قاب های مهاربندی هم محور ضربدری و قطری 4 ، 12 و 20 طبقه در نرم افزار ETABS طراحی شده. و سپس با ا ستفاده از نرم افزار SEISMOSIGNAL و انجام آنالیزهای استاتیکی خطی و دینامیکی طیفی و تاریخچه زمانی، برش و تغییر مکان سازه ها بدست آمده و با مطالعه نتایج آنالیزها تأثیر تغییر نوع مهاربند همگرا بر رفتار لرزهای قاب ها بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که سازه های با مهاربند همگرای قطری رفتار مطلوب تری را از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

مهاربند ضربدری ، مهاربند قطری ، تحلی استاتیکی ، تحلی طیفی ، تحلی تاریخچه زمانی