تکامل احساس امنیت مبتنی بر طراحی شهری در محیط های مسکونی

امنیت، یکی از مهمترین نیازهای بشر است، چنانکه در طبقه بندی نیازهای امنیت در درجه دوم اهمیت و پس از نیازهای فیزیولوژیک قرارگرفته است. محققان بر این باورند که عوامل گوناگونی چون عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... در ایجاد امنیت مؤثرند، که در این میانمی توان به نقش و تاثیرات محیط نیز اشاره نمود. هدف مقاله بررسی مراحل تکامل رویکرد پیشگیری از جرم توسط طراحی محیطی، بعنوانمهمترین رویکرد در جلوگیری از وقوع جرم و ایجاد امنیت محیطی با استفاده از طراحی و سپس ارائه راهکارهایی برای کمک به معماران وطراحان شهری در جهت طراحی محیط مسکونی ایمن در برابر جرایم است. این مقاله با بکارگیری روش اسنادی، سیر تحول این رویکرد را،مشتمل بر نسل اول CPTED از 1960 تا 1970 ، با تمرکز بر اصلاحات فیزیکی محیط برای رسیدن به امنیت، نسل دوم از 1997 با نقدنسل اول به جهت توجه مطلق بر اصلاحات فیزیکی و پیشنهاد بکارگیری جنبه های روانی و اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اصلی ایجادامنیت برای پایدار نگهداشتن امنیت در محلات مسکونی، مورد بررسی قرار داده و کاربست این ایده ها را با هدف خلق یا افزایش امنیت درمحیط، مورد مطالعه تطبیقی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

امنیت ، پیشگیری از جرم ، طراحی محیطی ، اجتماع