طراحی ساختمان با رویکرد کاهش مصرف انرژی، و استراتژی معمار در استفاده از المانها و اجزای بنا در مصرف بهینه انرژی

انرژی از مهمترین کار مایه و اصلیترین نیروی اساسی زندگی بشری محسوب گشته و تاریخ و تمدن بشری بر بنیاد ابداعات و کشفیات در جهتتبدیل انرژی های مختلف به یکدیگر شکل گرفته است. انرژی از ارکان تمدن های بشری و در نتیجه اساس تولیدات اجتماعی به شمار می رود. انقلابصنعتی که بر تمامی عرصه ها و فعالیت های اقتصادی اجتماعی بشری تأثیر به سزایی داشت، در نتیجه بکارگیری و بهره برداری از اشکال مختلفانرژی به وقوع پیوست. اینک بشریت با کارگیری انواع انرژی های مختلف فسیلی و غیرفسیلی در آستانه هزاره سوم قرار گرفته است وسعی برمحدود کردن انرژی های به دست آمده از سوخت های فسیلی داشته و درصدد به کارگیری نوعی از انرژی به منظور صرفه جویی در انرژی های دیگر است. فعالیت های مختلف ساختمان سازی در کشور ما یکی از مصادیق اسراف در مصرف انرژی در جهان به شمار میرود. ابتدایی ترین تمهیدات در جهتصرفه جویی در این زمینه جهشی عظیم در اقتصاد کشور را می تواند موجب گردد. یکی از بخش های مهم در این زمینه طراحی و ساختمانسازیاست که معماران با طراحی اجزای ساختمان می توانند؛ با بکارگیری فنون طراحی و ساخت صرفه جویی قابل توجهی در مصرف انرژی داشته باشند.طراحی معماری ساختمان به گونه ای می بایست صورت گیرد که کمترین تبادل حرارت را داشته و سپس به منظور ایجاد وضعیتبهتر، ملاحظات طراحی غیرفعال مورد توجه قرار گیرد. این نکته حائز اهمیت است، همانطوری که پلان فشرده بدون پیش آمدگی و پس رفتگیمیزان اتلاف حرارت را کاهش میدهد، پلان غیر فشرده این امکان را ایجاد می نمایند که از جذب تابش خورشید بیشتر استفاده گردد. در مناطقگرم پلان های فشرده ارجح بوده و در مناطق سرد پلان های غیرفشرده به شرط استفاده از عایق های حرارت برای جلوگیری از اتلاف حرارت به گونه ایطراحی گردد که قابلیت جذب گرمای تابش خورشید را نیز داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی انرژی ، المان های موثر در طراحی ساختمان ، طراحی معماری غیرفعال