تحلیلی بر معیارها و ضوابط مکان‌یابی فضاهای مسکونی با تأکید بر طرح مسکن مهر

بی شک مسکن جزء کالاهای ضروری و اساسی زندگی می‌باشد و اهمیت تأمین آن در طرح‌های شهری به گونه ای است که بالغ بر 50 درصد از سطح شهرها را معمولاً به خود اختصاص می‌دهند. از این رو در برنامه ریزی شهری و به ویژه برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، کاربری‌های مسکونی از حیث اختصاص زمین کافی، مکان‌یابی و طراحی، از جایگاه مناسبی برخوردار هستند. این موضوع، به ویژه در انبوه سازی مسکن مهر نمود بیشتری می‌یابد. بنابراین، توجه به آن ارزش صرف وقت و هزینه را دارد. با توجه به تأثیرات بلندمدت طرح مسکن مهر بر سیما و عملکرد شهرها لازم است احداث آن‌ها با توجه به معیارهای برنامه ریزی شهری صورت پذیرد تا در عملکرد و کیفیت زندگی شهری تأثیر منفی نداشته باشد. اصولاً برای اینکه طرح‌های اجرایی بتوانند با موفقیت اجرا گردند نیاز به این است که یک ارزیابی از ضوابط و معیارهای مکان و فضای استقرار آن‌ها به عمل آید. هدف اصلی این مقاله شناسایی ضوابط و معیارهای مکان‌یابی اراضی مسکن مهر می‌باشد. روش تحقیق مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی شکل گرفته و به منظور جمع آوری داده های آن از روش اسنادی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که از آنجایی که مطالعات مکان‌یابی به عنوان مطالعات پایه برای طرح‌های شهری محسوب می‌شوند، لذا توجه به معیارها و ضوابط مکان‌یابی در طراحی مجتمع‌های مسکونی مهر نقش بسزایی در میزان موفقیت این طرح ملی و افزایش میزان رضایت‌مندی و تأمین آسایش ساکنان خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

معیار ، مکان‌یابی ، مسکن ، مسکن مهر