طراحی پایدار با توجه به معماری سنتی سواحل جنوبی دریای خزر و تاثیرآن بر توسعه پایدار گردشگری

امروزه توجه و نظر به موضوع پایداری در ایران با توجه به سابقه درخشان و دیرینه در مناطق بومی رو به فراموشی است و تحقیقات انجام شده در این زمینه نیز، بسیار محدود می باشد. لذا آنچه در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته، معماری گذشته ایران در سواحل جنوبی دریای خزر و تلاش های بسیاری است که برای استفاده هرچه مطلوب تر از پتانسیل های اقلیمی، به کار گرفته شده است. اصول به کار رفته در معماری سنتی ایران و راه حل هایی که پیشینیان برای حل مسائل ارائه داده اند می تواند راهگشای بسیاری از مسائل اقلیمی و فرهنگی در معماری و شهرسازی امروز ایران باشد. با بررسی و آموختن از این راهکارها می توان معماری امروز را بسیار کاراتر و هماهنگ تر با اقلیم طراحی نمود. علی رغم رشد چشمگیر گردشگری پایدار در چند دهه اخیر در جهان، متاسفانه ایران از جایگاه خوبی در این زمینه برخوردار نمی باشد. بنابراین هدف اصلی تحقیق، جستجوی راهکارهای اقلیمی در معماری سنتی منطقه و بررسی تاثیر آن در توسعه پایدار گردشگری می باشد. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که طراحی های بر اساس فرهنگ سنتی و دیرینه منطقه، معمولا با اقلیم آن سازگار بوده، مورد پسند گردشگران است و اهمیت بسیاری در توفیق برنامه های جهانگردی و گردشگری دارد.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، معماری سنتی ، توسعه پایدار ، گردشگری ساحلی