طراحی بدنه خارجی ساختمان ترمینال داخلی فرودگاه شهید بهشتی اصفهان با رویکرد تبدیل امواج صوتی به انرژی

صدا دیده نمی شود،اما محیط زندگی مان ار در برگرفته و نظیر عناصر اقلیمی چون باد نور خورشید بر معماری ساختمانهایی اثر گذاشته است فروگاه مکانی است که به دلیل تردد پی در پی هواپیماها،الودگی صوتی به وضوح در آن درک می شود، از سوی دیگر فرودگاه به عنوان دروازه هوایی ورود به یک شهر و یا حتی یک کشور است. ساختمان ترمینال اولین مکانی است که مسافران با آن مواجه می شوند و به عنوان نقطه ی تبادلات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و تجاری محسوب می گردد همچنین بیان معماری ترمینال می تواند نمود تکنولوژی و صنعت جامعه اش باشد هدف از این تحقیق ارائه راهکاری به منظور ایجاد ارتباط بین ساختمان و صوت به عنوان عنصری محیطی و آزمودن امکان ادغام تکنولوژی مورد بحث با کالبد ساختمان است، به طوری که به صورت کلیتی واحد و هماهنگ دیده می شود. تکنولوژی ترموآکستیک، حاصل تلفیق علوم آکوستیک و ترمودینامیک است که قابلیت تبدیل انرژی امواج صوتی به سرمایش را دارد. در این پژوهش این سیستم با هنر معماری و ساختمانسازی ادغام شده است. دریچه های دریافت کننده ی امواج صوتی، عناصر ارتباطی بین سیستم ترمواکستیک و بدنه ی خارجی ساختمان هستند و به عنوان اجزای شاخص معماری ترمینال محسوب میش ند. دهانه های دریچه های باتوجه به مشخصات امواج صوتی، ویژگی های عملکردی دستگاه ترموآکوستیک و ضوابط و محدودیتهای مربوط به طراحی در محدوده ی فرودگاه ها با هندسه ای نزدیک به دایره طراحی و در بدنه های خارجی ساختمان ترمینال رو به باندهای پرواز جای گرفته است در این تحقیق سعی بر آن شده تا با به کارگیری تکنیک ریتم پیوند بین این تکنولوژی و معماری برقرار گردد. ریتم، تداعی کننده ی مفاهیم حرکت و مکث در این ریتم نمود پیدا می کنند . مدلسازی سیستم ترموآکوستیکی در نرم افزار دلتا ای انجام گرفته تا با توجه به داده های صوتی فرکانس و توان صوت اندازه گیری شده در فرودگاه، دستگاه مناسب برای ساختمان پایانه طراحی و بهینه گردد با به کارگیری فناوری در قسمت تاسیسات ساختمان تهویه ی فضاهای داخلی با استفاه از منبع انرژی پاک بدون پیامدهای زیست محیطی صورت می پذیرد.

کلیدواژه ها:

فرودگاه ، ترمینال داخلی ، سیستم ترموآکوستیک ، دریچه ، صوت