چارچوب طراحی شهری انرژی کارا تبیین و بررسی و سنجش شناسه ها، معیارها و زیرمعیارها با استفاده از تکنیک پنج گانه لیکرت

آسیبهای زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه انرزی و محدودیتهای منابع انرژی تجدیدناپذیر نه تنها دغدغه بسیاری از کارشناسان محیط زیست تلقی می شود بلکه بسیاری از طراحان محیط را نیز نسبت به نحوه مداخلات و آثار زیست محیطی طرح هایشان به تفکر واداشته است کارا بودن انرژی اگرچه در ابتدا در حوزه ای صنعت و تکنولوژی مطرح شده اما ارتباط قوی مابین ویژگ یهای هر شهرو میزان مصرف انرژی توجه راحی شهری پایدار را به این مبحث معطوف داشته است امروزه طراحی شهری به سطحی از تکامل رسیده است که می توانند با اتخاذ از مقیاس کلان تا خرد شهری حفاظت و کارایی مصرف انرژی در شهرها را بهبود بخشد در این بین طراحی شهری باهدف هدایت و کنترل فرم کالبدی شهری و عرصه های عمومی ان نقش مهمی در افزایش کارایی انرزی و کاهش مصرف انرژی ایفا می نماید از سوی دیگر توجه صرف به ابعاد فرممال و عملکردی از سوی بسیاری از طراحان شهری نیز گاه سبب نادیده انگاشتن تبعات و آثار زیان بار افزایش مصرف انرژی در بسیاری از طرح ها می شود. لذا این پژوهش تلاش می کند تا پس تعریف طراحی شهری انرژی کارا و تبین اصول کیفیتها، و معیارهای آن شاخصهای مناسب انرژی کارایی از دل این اصول استخارج نماید و با سنجش و ارزیابی این شاخصها اصول و رهنمودهای طراحی را در مبحث کارایی انرژی سازماندهی و ارائه نماید.